MΑΡΤΙΟC
1.
|
Ευδοκίας οσιομάρτυρος, Μαρκέλλου, Αντωνίου, Σιλβέστρου, Σωφρονίου, Αντωνίνης, Νεστοριανού, Χαρισίου, Νικηφόρου και Αγαπίου των μαρτύρων, Σιλβέστρου πατριάρχου, Παύλου οσιομάρτυρος, Δομνίνης της νέας και Αγαπίου των οσίων, νεομάρτυρος Παρασκευά του Τραπεζουντίου, νεομάρτυρος Αναστασίας Αντρέγιεβνα της δια Χριστόν σαλής.
Η Οσία Ευδοκία καταγόταν από την Ηλιούπολη της Φοινίκης, ήταν πόρνη και με την σπάνια ομορφιά της προσείλκυσε πολλούς άνδρες αποκτώντας μεγάλη περιουσία. Αργότερα, όμως, μετά από μια ασθένεια αλλά και με την νουθεσία του μοναχού Γερμανού μετανόησε, έγινε χριστιανή, εμοίρασε την περιουσία της στους πτωχούς και ζούσε ασκητικά σε ένα μοναστήρι. Μετά από ένα διάστημα, όμως, την άρπαξαν από εκεί οι πρώην εραστές της και την οδήγησαν στον ηγεμόνα Βικέντιο για να δικαστεί ως χριστιανή, οπότε και απεβίωσε μαρτυρικά με αποκεφαλισμό το 126 μ.Χ..
Οι Άγιοι Μάρκελλος, Αντώνιος, Σίλβεστρος και Σωφρόνιος συνελήφθησαν από τον ηγεμόνα της Παλαιστίνης και επειδή ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό, υπέστησαν βασανιστήρια και απεβίωσαν μαρτυρικά με θάνατο στην πυρά.
Για την Αγία Αντωνίνα βλ. 12 Ιουνίου.
Ο Άγιος Νεστοριανός συνελήφθη λόγω της χριστιανικής του πίστης σε χρόνους διωγμών και απεβίωσε μαρτυρικά με θάνατο από ξίφος, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησε.
Οι Άγιοι Χαρίσιος, Νικηφόρος και Αγάπιος συνελήφθησαν ως χριστιανοί σε εποχή διωγμών και απεβίωσαν μαρτυρικά, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησαν.
Ο Άγιος Σίλβεστρος υπήρξε πατριάρχης, είναι όμως άγνωστο σε ποια πόλη, ενώ παραμένει γενικότερα άγνωστο πού και πότε έζησε και έδρασε.
Ο Όσιος Παύλος συνελήφθη κατά την εποχή της Εικονομαχίας (βλ. Τριώδιο, Α΄ Κυριακή Νηστειών) και επειδή ομολόγησε την πίστη του στις ιερές εικόνες, απεβίωσε μαρτυρικά με θάνατο στην πυρά κατά τον 8ο ή τον 9ο αι. μ.Χ..
Η Οσία Δομνίνα η νέα καταγόταν από την πόλη Κύρου της Παλαιστίνης, προερχόταν από ευπόρους και ευσεβείς γονείς, ενώ από νεαρή ηλικία αγάπησε την ασκητική ζωή. Γι’ αυτό και έκτισε μικρή καλύβα στον κήπο του σπιτιού της για να ασκείται την ημέρα, ενώ τα βράδια μετέβαινε στην γειτονική εκκλησία για να προσεύχεται. Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Αγάπιος ασκήτευσε στην σκήτη Κολιτζού, κοντά στην μονή Βατοπαιδίου, του Αγίου Όρους, όταν κάποτε αιχμαλωτίσθηκε από επιδρομή Σαρακηνών πειρατών και πωλήθηκε ως δούλος σε έναν άλλο Σαρακηνό. Όταν, όμως, του εδίδαξε την χριστιανική πίστη, αυτός επίστευσε και βαπτίσθηκε μαζί με τα δύο παιδιά του. Στην συνέχεια έγιναν όλοι μοναχοί στο Άγιον Όρος, στο οποίο επέστρεψε και ο Όσιος μαζί τους. Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Άγιος Παρασκευάς καταγόταν από την Τραπεζούντα, πόλη στην οποία ήταν προύχοντας, συνελήφθη όμως εκεί από τους Τούρκους και απεβίωσε μαρτυρικά λόγω της χριστιανικής του πίστης το 1659 μ.Χ. με απαγχονισμό.
Η Αγία Αναστασία Αντρέγιεβνα έζησε στην Ρωσία, υπήρξε δια Χριστόν σαλή, δηλαδή υποκρινόταν ότι ήταν τρελή για να μην γίνει αντιληπτή στους ανθρώπους η αγιότητά της, και απεβίωσε μαρτυρικά για την χριστιανική της πίστη κατά τους νεότερους χρόνους.
2.
|
Ησυχίου του συγκλητικού, Ευθαλίας, Κοΐντου του θαυματουργού, Νέστορος και Τριβιμίνου των μαρτύρων, Τρωαδίου και των συν αυτώ αγίων μαρτύρων, ιερομάρτυρος Θεοδότου του ομολογητού, Ανδρονίκου και Αθανασίας των οσίων, Νικολάου Πλανά.
Ο Άγιος Ησύχιος καταγόταν από την Ρώμη και ήταν συγκλητικός, δηλαδή μέλος της Συγκλήτου, επί αυτοκρατορίας του διώκτη των χριστιανών Μαξιμιανού. Όταν ο αυτοκράτορας απαγόρευσε στους χριστιανούς που κατείχαν ανώτερα αξιώματα να φορούν στολή και ζώνη, ο Άγιος εφόρεσε ταπεινά ρούχα. Τότε ο αυτοκράτορας τον επέπληξε και επειδή εκείνος ομολόγησε με θάρρος ενώπιόν του την πίστη του, διέταξε να δέσουν μυλόπετρα στον τράχηλό του και να τον ρίξουν στον ποταμό Ορόντη της Συρίας, όπου και απεβίωσε μαρτυρικά το 302 μ.Χ..
Η Αγία Ευθαλία καταγόταν από τους Λεοντίνους της Σικελίας και έγινε χριστιανή από το παράδειγμα της αιμορροούσας μητέρα της, η οποία επίστευσε στον Χριστό, όταν είδε σε όνειρο τους Αγίους Αλφειό, Φιλάδελφο και Κυπρίνο (βλ. 10 Μαΐου) να την συμβουλεύουν πως έπρεπε να πιστεύσει σ’ Αυτόν, αν ήθελε να σωθεί από την ασθένειά της. Όμως, ο αδελφός της Σιρμιλιανός οργίσθηκε, όταν έμαθε ότι βαπτίσθηκε χριστιανή η μητέρα του, και προσπάθησε να την φονεύσει. Σώθηκε, όμως, με την επέμβαση μιας δούλας, αλλά όταν η Αγία τον επέπληξε για την συμπεριφορά του, αυτός διαπίστωσε πως κι αυτή ήταν χριστιανή. Τότε, παραδόθηκε από αυτόν σε έναν υπηρέτη για να την ατιμάσει και έπειτα απεβίωσε μαρτυρικά με αποκεφαλισμό από τα χέρια του ίδιου του αδελφού της, κατά τον 3ο αι. μ.Χ..
Ο Άγιος Κόιντος ο θαυματουργός καταγόταν από την Φρυγία της Μ. Ασίας και ήταν άνθρωπος που συνήθιζε να προσφέρει ελεημοσύνη στους πτωχούς και τους αδυνάτους. Όταν, όμως, μετέβη στην κωμόπολη Αιολίδα της Μ. Ασίας επί αυτοκρατορίας Αυρηλιανού (270-275 μ.Χ.), συνελήφθη από τον ηγεμόνα Ρούφο, αρνήθηκε να προσφέρει θυσία στα είδωλα, αλλά θεράπευσε τον ηγεμόνα από την ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε και γι’ αυτό αφέθηκε ελεύθερος. Έπειτα, συνελήφθη και πάλι στην κωμόπολη Κύμη της Μ. Ασίας, πιέσθηκε να θυσιάσει σε ειδωλολατρικό ναό, αλλά ο Άγιος προκάλεσε με την προσευχή του σεισμό και ο ναός κατέπεσε, οπότε και αφέθηκε ελεύθερος. Αλλά, μετά από μερικές ημέρες συνελήφθη από τον τοπικό άρχοντα Κλέαρχο και υπέστη θραύση των δύο ποδιών του, όμως ο Άγιος θεραπεύθηκε θαυματουργικά και αποκαταστάθηκε η ακεραιότητα των δύο άκρων του. Έπειτα, μετέβαινε για 10 συνεχή έτη από περιοχή σε περιοχή ελεώντας και θεραπεύοντας πολλούς ανθρώπους, ενώ κατόπιν απεβίωσε ειρηνικά.
Οι Άγιοι Νέστωρ και Τριβιμίνος (ή Τριβίμιος) κατάγονταν από πόλη κοντά στην Πέργη της Παμφυλίας στην Μ. Ασία και επί αυτοκρατορίας του διώκτη των χριστιανών Δεκίου (249-251 μ.Χ.) συνελήφθησαν από τον άρχοντα της Πέργης, υπέστησαν βασανιστήρια και απεβίωσαν μαρτυρικά με αποκεφαλισμό.
Ο Άγιος Τρωάδιος και μερικοί άλλοι Άγιοι συνελήφθησαν λόγω της χριστιανικής τους πίστης επί αυτοκρατορίας του διώκτη των χριστιανών Δεκίου (249-251 μ.Χ.) και απεβίωσαν μαρτυρικά.
Ο Άγιος Θεόδοτος ο ομολογητής καταγόταν από την Κύπρο και έγινε επίσκοπος στην Κυρήνεια της Κύπρου. Συνελήφθη από τον ηγεμόνα Σαβίνο κατά τον διωγμό του αυτοκράτορα Λικινίου (308-323 μ.Χ.) και αφού υπέστη βασανιστήρια, φυλακίσθηκε σχεδόν ετοιμοθάνατος. Αλλά και στην φυλακή, έπειτα, δεν εγκατέλειψε το κήρυγμα του θείου λόγου, ενώ αργότερα, όταν έληξε ο διωγμός επί Μεγάλου Κων/νου, αποφυλακίσθηκε και απεβίωσε ειρηνικά δύο χρόνια αργότερα, το 315 μ.Χ..
Για τους Οσίους Ανδρόνικο και Αθανασία βλ. 9 Οκτωβρίου.
Ο Άγιος Νικόλαος Πλανάς καταγόταν από την Νάξο και από νεαρή ηλικία εξεδήλωσε την φιλευσπλαχνία του αλλά και την αγάπη του για τον Χριστό. Αργότερα, μετέβη στην Αθήνα, όπου νυμφεύθηκε και το 1880 μ.Χ. απέκτησε ένα παιδί, αλλά μετά από λίγο διάστημα έμεινε χήρος. Έπειτα, το 1879 μ.Χ., έγινε διάκονος στον ναό της Μεταμόρφωσης στην συνοικία Πλάκα, κατόπιν ιερέας στον παραπλήσιο ναό του Προφήτη Ελισσαίου, όπου έψαλλε και ο συγγραφέας Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ενώ αργότερα μετατέθηκε στον ναό του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, μετόχι της μονής του Σινά. Έζησε βίο ευσεβή, έκανε πολλές αγαθοεργίες, ενώ αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί θαύματα. Απεβίωσε ειρηνικά το 1932 μ.Χ..
3.
|
Ευτροπίου, Κλεονίκου και Βασιλίσκου των μαρτύρων, ιερομάρτυρος Θεοδωρήτου του πρεσβυτέρου, Ιωάδ του προφήτου, Ζήνωνος, Ζωΐλου, Πιαμούν και Αλεξάνδρας των οσίων.
Οι Άγιοι Ευτρόπιος, Κλεόνικος και Βασιλίσκος κατάγονταν από τα Χουμίαλα της Αμάσειας στον Πόντο και. ήταν συγγενείς και συστρατιώτες του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος (βλ. 17 Φεβρουαρίου). Κατά τον διωγμό του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (286-305 μ.Χ.) συνελήφθησαν από τον ηγεμόνα Ασκληπιόδοτο και επειδή ομολόγησαν ενώπιόν του την πίστη τους στον Χριστό, υπέστησαν βασανιστήρια. Έπειτα ο Κλεόνικος και ο Ευτρόπιος απεβίωσαν με σταυρικό θάνατο, ενώ αργότερα ο Βασίλειος με αποκεφαλισμό μέσα στην φυλακή.
Ο Άγιος Θεοδώρητος ήταν πρεσβύτερος στην Αντιόχεια, όπου και συνελήφθη από τον έπαρχο Ιουλιανό, ο οποίος από αναγνώστης της εκεί Εκκλησίας έγινε στην συνέχεια ειδωλολάτρης και κατεδίωξε με σφοδρότητα τους χριστιανούς. Ο Ιουλιανός ήταν, επίσης, θείος του αυτοκράτορα και διώκτη των χριστιανών Ιουλιανού του Παραβάτη (361-363 μ.Χ.). Τότε ο Άγιος υπέστη βασανιστήρια και επειδή παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του, απεβίωσε μαρτυρικά με αποκεφαλισμό.
Για τον Προφήτη Ιωάδ (η Ιωήλ) βλ. 30 Μαρτίου.
Οι Όσιοι Ζήνων και Ζωΐλος έζησαν βίο ευσεβή και απεβίωσαν ειρηνικά, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησαν.
Η Οσία Πιαμούν καταγόταν από την Αίγυπτο, σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανή από πατέρα και μαζί με την μητέρα της καταγίνονταν σε έργα φιλανθρωπίας. Μετά την κοίμηση της μητέρας της συνέχισε την δράση της ζώντας ασκητικά και απεβίωσε ειρηνικά κατά τον 4ο αι. μ.Χ..
Η Οσία Αλεξάνδρα καταγόταν από την Αλεξάνδρεια, έζησε βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά κατά τον 4ο αι. μ.Χ..
4.
|
Γερασίμου οσίου του εν Ιορδάνη, Παύλου και Ιουλιανής και των δημίων αυτών Κοδράτου, Ακακίου και Στρατονίκου των μαρτύρων, Γρηγορίου επισκόπου Κύπρου και Γρηγορίου επισκόπου Άσσου.
Ο Όσιος Γεράσιμος καταγόταν από την Λυκία της Μ. Ασίας και έζησε ως ερημίτης στην Θήβα της Αιγύπτου. Αργότερα, όμως, μετέβη στην Παλαιστίνη και έπειτα έκτισε μεγάλη λαύρα κοντά στον Ιορδάνη ποταμό. Εξαιτίας της φήμης που απέκτησε, πολλοί ασκητές εντάχθηκαν σύντομα στην κοινότητα αυτή, ενώ πριν ζούσαν διάσπαρτοι στην περιοχή. Απεβίωσε ειρηνικά κατά τον 6ο ή 7ο αι. μ.Χ..
Οι Άγιοι Παύλος και Ιουλιανή ήταν αδέλφια και κατάγονταν από την Πτολεμαΐδα της Παλαιστίνης. Όταν επί αυτοκρατορίας Αυρηλιανού συνελήφθη ο Παύλος λόγω της χριστιανικής του πίστης και υπέστη βασανιστήρια, η αδελφή του έτρεξε να του συμπαρασταθεί αλλά συνελήφθη κι αυτή και βασανίσθηκε. Όμως, οι δήμιοι Κοδράτος, Ακάκιος και Στρατόνικος, όταν είδαν την ακλόνητη πίστη των αδελφών, επίστευσαν στον Χριστό και γι’ αυτό συνελήφθησαν και αυτοί και στην συνέχεια απεβίωσαν όλοι μαζί μαρτυρικά με αποκεφαλισμό το 275 μ.Χ..
Ο Όσιος Γρηγόριος χειροτονήθηκε επίσκοπος Κωνσταντίας στην Κύπρο, έζησε βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά, ενώ παραμένει άγνωστο πότε έζησε.
Ο Άγιος Γρηγόριος καταγόταν από το χωριό Ακόρνη της Λέσβου, προερχόταν από ευσεβείς γονείς και σε νεαρή ηλικία μετέβη στην Κων/πολη για σπουδές επί αυτοκρατορίας Μανουήλ Κομνηνού (1143-1180 μ.Χ.). Κατόπιν μετέβη μαζί με τον διδάσκαλό του Αγάθωνα σε μονή της Μ. Ασίας, όπου και ασκήτευσε κοντά του. Έπειτα επέστρεψε στην πατρίδα του και από εκεί μετέβη στα Ιεροσόλυμα και έγινε μοναχός. Κατόπιν χειροτονήθηκε επίσκοπος Άσσου στην Τρωάδα της Μ. Ασίας, αλλά αργότερα παραιτήθηκε, για να αποφύγει τον φθόνο ορισμένων προκρίτων, και μετέβη σε μονή της νήσου Τενέδου. Ύστερα επέστρεψε στην Μ. Ασία, όπου ίδρυσε μονή στο όρος Πρηών και απεβίωσε εκεί ειρηνικά σε βαθιά γηρατειά.
5.
|
Κόνωνος οσιομάρτυρος του Ισαύρου, Κόνωνος του κηπουρού, Ευλογίου, Ευλαμπίου μαρτύρων, Αρχελάου μάρτυρος και των συν αυτώ 152 αγίων μαρτύρων, οσίων Μάρκου του ασκητού και θαυματουργού και Μάρκου του Αθηναίου, νεομαρτύρων Ιωάννου του Βουλγάρου και Γεωργίου εκ Ραψάνης.
Ο Όσιος Κόνων καταγόταν από την Βιδανή της Ισαυρίας στην Μ. Ασία, έζησε στα χρόνια των Αποστόλων και προερχόταν από γονείς οι οποίοι αρχικά ήταν ειδωλολάτρες. Αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί θαύματα. Όταν κάποτε συνελήφθη από τον ηγεμόνα της περιοχής Μάγνο, επειδή εκήρυττε τον θείο λόγο, και υπέστη βασανιστήρια, ένα πλήθος χριστιανών όρμησε και τον απελευθέρωσε τρέποντας τον ηγεμόνα σε φυγή. Στην συνέχεια, τον μετέφεραν στην οικία του για να τον περιθάλψουν και δύο χρόνια αργότερα απεβίωσε εκεί ειρηνικά.
Ο Άγιος Κόνων καταγόταν από την Ναζαρέτ και εργαζόταν ως κηπουρός στην πόλη Μάγυδα της Παμφυλίας στην Μ. Ασία. Κατά τον διωγμό του αυτοκράτορα Δεκίου καταγγέλθηκε στον ηγεμόνα Πούπλιο ως χριστιανός, ομολόγησε ενώπιόν του τον Χριστό και απεβίωσε μαρτυρικά το 250 μ.Χ., όταν τον ανάγκασαν να τρέχει μπροστά από άρμα έχοντας περάσει καρφιά στα πόδια του.
Οι Άγιοι Ευλόγιος και Ευλάμπιος κατάγονταν από την Παλαιστίνη και απεβίωσαν μαρτυρικά με θάνατο από ξίφος.
Ο Άγιος Αρχέλαος απεβίωσε μαρτυρικά μαζί με άλλους 142 ή πιθανότερον 152 μάρτυρες σε εποχή διωγμών, μεταξύ των οποίων και οι Άγιοι Κύριλλος και Φώτιος, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησαν.
Ο Όσιος Μάρκος ο θαυματουργός ήταν ασκητής, ο οποίος προηγουμένως υπήρξε μαθητής του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου (βλ. 13 Νοεμβρίου), όταν μετέβη για τον λόγο αυτό στην Αντιόχεια. Αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί θαύματα, συνέγραψε αρκετά συγγράμματα και απεβίωσε ειρηνικά σε ηλικία 100 ετών.
Ο Όσιος Μάρκος καταγόταν από την Αθήνα, ήταν ασκητής και απεβίωσε ειρηνικά κατά τον 4ο αι. μ.Χ., αλλά είναι πιθανόν ότι πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο με τον προηγούμενο Όσιο.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Βούλγαρος (ή Βούλγαρης) καταγόταν από μια περιοχή της Βουλγαρίας, αλλά για κάποιο λόγο αρνήθηκε κάποτε την πίστη του και έγινε μωαμεθανός. Μεταμελήθηκε, όμως, για την πράξη του αυτή αργότερα και κατέφυγε στο Άγιον Όρος, όπου υπηρέτησε για 3 χρόνια έναν πνευματικό γέροντα στην λαύρα του Αγίου Αθανασίου. Έπειτα μετέβη στην Κων/πολη και επειδή σχημάτισε το σημείο του σταυρού μέσα στον ναό της Αγίας Σοφίας, ο οποίος είχε μετατραπεί σε τζαμί, συνελήφθη από τους Τούρκους και απεβίωσε μαρτυρικά με αποκεφαλισμό το 1784 μ.Χ. στην αυλή του ναού.
Ο Άγιος Γεώργιος καταγόταν από την Ραψάνη της Θεσσαλίας, ήταν απόφοιτος της φημισμένης σχολής που υπήρχε εκεί και εργαζόταν στην ίδια περιοχή ως διδάσκαλος. Συνελήφθη, όμως, από τους Τούρκους, όταν ένας μωαμεθανός ασπάσθηκε εξαιτίας του την χριστιανική πίστη. Υπέστη βασανιστήρια και απεβίωσε μαρτυρικά με αποκεφαλισμό το 1818 μ.Χ. σε ηλικία 20 ετών.
6.
|
Των εν Αμορίω 42 αγίων μαρτύρων, Ευφροσύνου, Ιουλιανού και Ευβούλου των μαρτύρων, Μαξίμου οσιομάρτυρος, Ησυχίου του θαυματουργού και Αρκαδίου των οσίων, Εύρεσις Τιμίου Σταυρού και Ήλων υπό της Αγίας Ελένης.
Οι 42 Άγιοι μάρτυρες ήταν στρατηγοί και ταξιάρχες του βυζαντινού στρατού και βρίσκονταν στο Αμόριο, πόλη στην Φρυγία της Μ. Ασίας και πατρίδα του αυτοκράτορα Θεόφιλου. Οι επιφανέστεροι ανάμεσά τους ήταν οι Άγιοι Θεόδωρος, Κωνσταντίνος, Κάλλιστος, Θεόφιλος, Βασσόης, Αέτιος, Κρατερός α΄, Κρατερός β΄, Μελισσηνός και Κύριλλος. Όταν η πόλη κυριεύθηκε από τους Άραβες, καταστράφηκε ολοσχερώς από αυτούς, ως ιερή αντεκδίκηση για την ολοκληρωτική καταστροφή που έκανε λίγο πριν ο αυτοκράτορας στην πατρίδα του χαλίφη, την Σωζόπετρα. Τότε οι στρατιωτικοί αυτοί συνελήφθησαν ως αιχμάλωτοι από αυτούς και οδηγήθηκαν στην χώρα τους. Εκεί, όμως, διατήρησαν ακλόνητη την πίστη τους στον Χριστό και δεν αλλαξοπίστησαν παρά τα βασανιστήρια που υπέστησαν. Απεβίωσαν όλοι μαρτυρικά το 840 μ.Χ. με αποκεφαλισμό.
Ο Άγιος Ευφρόσυνος συνελήφθη λόγω της χριστιανικής του πίστης σε χρόνους διωγμών και απεβίωσε μαρτυρικά με κατάποση βραστού νερού, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησε.
Οι Άγιοι Ιουλιανός και Εύβουλος συνελήφθησαν ως χριστιανοί σε εποχή διωγμών και απεβίωσαν μαρτυρικά με θάνατο από ξίφος, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησαν.
Ο Όσιος Μάξιμος συνελήφθη σε χρόνους διωγμών κατά των χριστιανών και απεβίωσε μαρτυρικά με λιθοβολισμό, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησε.
Ο Όσιος Ησύχιος ο θαυματουργός καταγόταν από το χωριό Ανδράκινα της Γαλατίας στην Μ. Ασία. Επειδή όμως επιθυμούσε την μοναχική ζωή, μετέβη στα μέρη της Αρδανίας, όπου στους πρόποδες του όρους Μαΐωνος έκτισε ναό του Αγίου Ανδρέα. Έζησε εκεί αυστηρή ασκητική ζωή, ενώ αξιώθηκε από το Θεό να επιτελέσει πολλά θαύματα. Απεβίωσε σε μεγάλη ηλικία.
Ο Όσιος Αρκάδιος μετά από ευσεβή και ενάρετο βίο απεβίωσε ειρηνικά στην Κύπρο κατά τον 4ο αι. μ.Χ..
Η μητέρα του Αγίου Κωνσταντίνου Αγία Ελένη (βλ. 21 Μαΐου) μετέβη στα Ιεροσόλυμα το 327 μ.Χ. και μετά από αναζήτηση στον λόφο του Γολγοθά ανακάλυψε εκεί θαμμένο τον Τίμιο Σταυρό και τους Ήλους, δηλαδή τα καρφιά, με τους οποίους σταυρώθηκε ο Ιησούς Χριστός (βλ. και 18 Οκτωβρίου, Άγιος Κυριακός). Τμήμα του Τιμίου Ξύλου απέστειλε στον γιο της στην Κων/πολη, ενώ τοποθέτησε τον υπόλοιπο στον ναό της Αναστάσεως, ιδρυμένο από την ιδία εκεί όπου είχε βρει προηγουμένως τον Πανάγιο Τάφο του Κυρίου (βλ. και 14 Σεπτεμβρίου, Ύψωσις Τιμίου Σταυρού).
7.
|
Ευφραίμ, Βασιλέως, Ευγενίου, Καπίτωνος, Αιθερίου, Αγαθοδώρου και Ελπιδίου των εν Χερσώνι επισκοπησάντων, Αιμιλιανού του Ρωμαίου, Ιακώβου και Μαριανού, Ευφραίμ πατριάρχου Αντιοχείας, Νέστορος και Αρκαδίου επισκόπων, οσίων Παύλου του απλού και Λαυρεντίου του εκ Μεγάρων.
Οι Άγιοι Ευφραίμ και Βασιλεύς στάλθηκαν ως επίσκοποι από τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Έρμωνα για να κηρύξουν τον θείο λόγο στην Σκυθία και στην Χερσώνα αντίστοιχα, περιοχές κοντά στην Κριμαία. Όταν ο Βασιλεύς ανέστησε τον νεκρό γιο του άρχοντα της Χερσώνας, πολλοί κάτοικοι επίστευσαν στον Χριστό, αλλά μερικοί ειδωλολάτρες αντέδρασαν και αφού συνελήφθη, απεβίωσε εκεί μαρτυρικά το 296 μ.Χ.. Έπειτα ο Άγιος Ευφραίμ, επειδή δεν προσκύνησε τα είδωλα, απεβίωσε κι αυτός μαρτυρικά. Ύστερα στάλθηκαν στην Χερσώνα οι επίσκοποι Άγιοι Ευγένιος, Καπίτων, Αγαθόδωρος και Ελπίδιος αλλά και αυτοί απεβίωσαν εκεί μαρτυρικά. Τότε στάλθηκε ο Άγιος Αιθέριος, ο οποίος όμως ζήτησε την επέμβαση του Μεγάλου Κων/νου και εκδιώχθηκαν οι ειδωλολάτρες, αλλά αργότερα απεβίωσε εκεί από πνιγμό κατά την διάβαση ενός ποταμού.
Οι Άγιοι Αιμιλιανός, ο οποίος καταγόταν από την Ρώμη, Ιάκωβος και Μαριανός συνελήφθησαν για την χριστιανική τους πίστη σε εποχή διωγμών και απεβίωσαν μαρτυρικά στην Ρώμη το 259 μ.Χ..
Ο Όσιος Ευφραίμ καταγόταν από την Άμιδα της Μεσοποταμίας (το σημερινό Ντιαρμπεκίρ της Τουρκίας) και είχε αρχικά τον τίτλο του κόμη της Ανατολής. Όταν, όμως, το 526 μ.Χ. έγινε στην Αντιόχεια φοβερός σεισμός, απεστάλη από τον αυτοκράτορα Ιουστίνο (518-527 μ.Χ.) για να περιθάλψει τους πληγέντες και να ανοικοδομήσει την πόλη. Και έδειξε τέτοια δραστηριότητα, ώστε κατόπιν εξελέγη εκεί πατριάρχης με την συναίνεση του αυτοκράτορα. Νέος σεισμός συνέβη δύο χρόνια αργότερα και ο Όσιος επέδειξε τον ίδιο ζήλο για τους παθόντες. Αγωνίσθηκε για την ορθόδοξη πίστη και με τους λόγους και τα συγγράμματα του καταπολέμησε τις δοξασίες των αιρετικών μονοφυσιτών. Απεβίωσε ειρηνικά το 545 μ.Χ..
Οι Άγιοι Νέστωρ και Αρκάδιος υπήρξαν επίσκοποι στην Τριμυθούντα της Κύπρου, όπου με την διδασκαλία και τα θαύματα που επετέλεσαν έκαναν πολλούς κατοίκους χριστιανούς. Αλλά αργότερα οι ειδωλολάτρες τους εξεδίωξαν από την επισκοπή τους και απεβίωσαν εξόριστοι έχοντας υποστεί βάσανα και θλίψεις.
Ο Όσιος Παύλος ονομάσθηκε απλούς, επειδή ήταν άνθρωπος άκακος και συμπεριφερόταν με απλό και άδολο τρόπο. Ήταν γεωργός στο επάγγελμα και όταν κάποτε επιστρέφοντας στην οικία του βρήκε την γυναίκα του να μοιχεύεται, δεν οργίσθηκε αλλά πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει αυτήν και τα παιδιά τους και να αφιερωθεί στον μοναχικό βίο. Στην συνέχεια μετέβη στην έρημο της Αιγύπτου και ζήτησε από τον Μέγα Αντώνιο (βλ. 17 Ιανουαρίου) να τον κάνει συνασκητή του. Ο Άγιος βλέποντας ότι ήταν ήδη σε ηλικία 60 ετών τον απέτρεψε, ο Όσιος όμως επέμεινε περιμένοντας στο κελί του 3 ημέρες. Στο τέλος τον έπεισε κι έμεινε μαζί του, παρά τις δυσκολίες που του προκαλούσε ο Άγιος για να τον αναγκάσει να μεταβεί σε μονή και να έχει εκεί πιο άνετη ζωή. Αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί θαύματα και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Λαυρέντιος καταγόταν από τα Μέγαρα, ήταν γεωργός και οικοδόμος στο επάγγελμα. Όταν κάποτε μετά από υπόδειξη της Παναγίας ανακάλυψε την ιερή εικόνα Της στα ερείπια παλαιάς μονής στην Σαλαμίνα, έκτισε εκεί το 1682 μ.Χ. νέα μονή, την μονή Φανερωμένης, και έγινε έπειτα εκεί μοναχός. Αργότερα έγινε μοναχή και η σύζυγός του με το όνομα Βασσιανή. Αξιώθηκε από την Παναγία να επιτελέσει θαύματα και απεβίωσε ειρηνικά το 1707 μ.Χ..
8.
|
Θεοφυλάκτου και Παύλου των επισκόπων και ομολογητών, Ερμού του αποστόλου, Δίωνος μάρτυρος, Δομετίου του οσίου.
Ο Όσιος Θεοφύλακτος ο ομολογητής καταγόταν από περιοχή της Ανατολής και υπηρετούσε ως βασιλικός γραμματέας στην Κων/πολη. Αργότερα, όμως, έγινε μοναχός σε μονή του Πόντου και σύντομα χειροτονήθηκε επίσκοπος στην Νικομήδεια της Μ. Ασίας από τον πατριάρχη Άγιο Ταράσιο (βλ. 25 Φεβρουαρίου). Από την θέση αυτή επετέλεσε σπουδαία εκκλησιαστικά και φιλανθρωπικά έργα. Όταν, όμως, αργότερα ο αυτοκράτορας Λέων Ε΄ αναζωπύρωσε την εικονομαχία, ο πατριάρχης Νικηφόρος μαζί με τον Άγιο και άλλους επιφανείς επισκόπους μετέβησαν στο παλάτι και προσπάθησαν να τον συνετίσουν. Απέτυχαν, όμως, και καταδικάσθηκαν όλοι σε εξορία. Υπέστη για 30 χρόνια τα δεινά εξορίας στην πόλη Στρόβιλο και απεβίωσε ειρηνικά το 832 μ.Χ..
Ο Άγιος Παύλος ο ομολογητής ήταν επίσκοπος Πλουσιάδος στην Μ. Ασία και κατά την εποχή της Εικονομαχίας (βλ. Τριώδιο, Α΄ Κυριακή Νηστειών) υπέστη διώξεις και εξορίες, επειδή ομολόγησε την πίστη στις ιερές εικόνες. Απεβίωσε ειρηνικά κατά τον 8ο ή τον 9ο αι. μ.Χ..
Ο Απόστολος Ερμής ανήκε στον ευρύτερο κύκλο των 70 μαθητών και αποστόλων του Ιησού Χριστού, έγινε επίσκοπος Δαλματίας, έζησε βίο ευσεβή και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Άγιος Δίων συνελήφθη λόγω της χριστιανικής του πίστης σε χρόνους διωγμών και απεβίωσε μαρτυρικά με θάνατο από μάχαιρα, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησε.
Ο Όσιος Δομέτιος έζησε βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησε.
9.
|
Των εν Σεβαστεία 40 αγίων μαρτύρων, Ουρπασιανού μάρτυρος, ανωνύμων πάππου, μάμμης και των συν αυτοίς αγίων μαρτύρων, Καισαρίου αδελφού Γρηγορίου του Θεολόγου.
Ο Άγιος Ουρπασιανός ήταν μέλος της Συγκλήτου και αξιωματούχος στην Νικομήδεια της Μ. Ασίας κοντά στον αυτοκράτορα και διώκτη των χριστιανών Μαξιμιανό (286-305 μ.Χ.). Όταν, όμως, κάποτε αυτός συγκέντρωσε τους αξιωματούχους του και τους εζήτησε να δηλώσουν την θρησκευτική τους πίστη, τότε ο Άγιος ομολόγησε με θάρρος ενώπιόν του την πίστη του στον Χριστό. Αμέσως συνελήφθη, υπέστη βασανιστήρια, τοποθετήθηκε σε σιδερένιο κλουβί και απεβίωσε μαρτυρικά με θάνατο στην πυρά.
Οι ανώνυμοι 6 Άγιοι ανήκαν σε μια οικογένεια, η οποία περιελάμβανε παππού, γιαγιά, πατέρα, μητέρα και 2 παιδιά, συνελήφθησαν όμως ως χριστιανοί σε εποχή διωγμών και απεβίωσαν μαρτυρικά με θάνατο από ξίφος, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησαν.
Ο Άγιος Καισάριος ήταν γιος του Αγίου Γρηγορίου επισκόπου Ναζιανζού και αδελφός του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου (βλ. 1 και 25 Ιανουαρίου αντίστοιχα). Σε νεαρή ηλικία ακολουθώντας τον αδελφό του μετέβη για σπουδές στην Καισάρεια και στην Αλεξάνδρεια και έπειτα διορίσθηκε στην Κων/πολη ιατρός του παλατιού και αργότερα αξιωματούχος στην Νίκαια της Μ. Ασίας. Επέζησε από τον καταστρεπτικό σεισμό που έγινε εκεί, αλλά το επόμενο έτος, το 368 μ.Χ., απεβίωσε από ασθένεια, αφήνοντας την περιουσία του στους πτωχούς.
10.
|
Κοδράτου μάρτυρος και των συν αυτώ 5 αγίων μαρτύρων, Μαρκιανού μάρτυρος, οσίας Αναστασίας της πατρικίας, νεομάρτυρος Μιχαήλ του Μαυρουδή.
Ο Άγιος Κοδράτος καταγόταν από την Κόρινθο και από αυτόν διδάχθηκαν την χριστιανική πίστη οι Άγιοι Άνεκτος, Παύλος, Διονύσιος, Κυπριανός και Κρήσκης. Κατά τον διωγμό του αυτοκράτορα Ουαλεριανού, συνελήφθησαν όλοι ως χριστιανοί από τον ηγεμόνα Ιάσονα και επειδή παρέμειναν ακλόνητοι στην πίστη τους, απεβίωσαν μαρτυρικά με αποκεφαλισμό το 258 μ.Χ..
Ο Άγιος Μαρκιανός συνελήφθη λόγω της χριστιανικής του πίστης σε χρόνους διωγμών και απεβίωσε μαρτυρικά με θλάση του σώματός του από ξύλα, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησε.
H Οσία Αναστασία η Πατρικία καταγόταν από ευγενείς γονείς ευπόρους αλλά και ευσεβείς και κατείχε τον τιμητικό τίτλο της πρώτης πατρικίας του αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527-565 μ.Χ.). Η αυτοκράτειρα Θεοδώρα, όμως, εφθόνησε τα χαρίσματά της και γι’ αυτό η Οσία κατέφυγε στην Αλεξάνδρεια και από εκεί σε μια περιοχή που ονομαζόταν Πέμπτο, όπου ανήγειρε μονή και ζούσε ως μοναχή. Αλλά, μετά την κοίμηση της Θεοδώρας ο Ιουστινιανός άρχισε να αναζητά την Αγία και γι’ αυτό ο αββάς Δανιήλ την έντυσε με ανδρική ενδυμασία και την ονόμασε Αναστάσιο ευνούχο. Την οδήγησε σε ένα σπήλαιο της Σκήτης του, όπου παρέμεινε έγκλειστη 28 ολόκληρα χρόνια, χωρίς να δεχθεί κανέναν εκεί. Όταν προαισθάνθηκε τον θάνατό της, κάλεσε τον αββά να την μεταλάβει και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Άγιος Μιχαήλ ο Μαυρουδής καταγόταν από την Γρανίτσα Ευρυτανίας, προερχόταν από ευσεβείς γονείς και εργαζόταν ως αρτοπώλης στην Θεσ/νίκη. Συνελήφθη, όμως, από τις τουρκικές αρχές και φυλακίσθηκε, όταν ένα παιδί μωαμεθανικής οικογένειας τον κατήγγειλε ότι προσπάθησε να το κατηχήσει στην χριστιανική πίστη. Στην συνέχεια δικάσθηκε και επειδή αρνήθηκε να αλλαξοπιστήσει αλλά παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του, απεβίωσε μαρτυρικά το 1544 μ.Χ. με θάνατο στην πυρά.
11.
|
Σωφρονίου αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων, Θαλλού και Τροφίμου των μαρτύρων, Πιονίου ιερομάρτυρος, οσίων Γεωργίου του Σιναΐτου και Γεωργίου του θαυματουργού και νεοφανούς, Θεοδώρας της βασιλίσσης Ηπείρου (Άρτης), Ευθυμίου αρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ και θαυματουργού, οσίου Σωφρονίου του εγκλείστου.
Ο Όσιος Σωφρόνιος καταγόταν από την Δαμασκό και προερχόταν από ευσεβείς γονείς. Η αγάπη του για την γνώση τον ώθησε να μορφωθεί αρκετά και να διακριθεί για την σοφία και την σύνεσή του. Σε νεαρή ηλικία μετέβη στα Ιεροσόλυμα και έγινε μοναχός, ενώ αργότερα, σε ηλικία 55 ετών περίπου, εξελέγη πατριάρχης Ιεροσολύμων. Επεστράτευσε τα χαρίσματά του στον αγώνα για την πίστη και την καταπολέμηση των αιρετικών μονοθελητών, συγγράφοντας μάλιστα και πολλά έργα. Επέζησε κατά την πολιορκία της ιερής πόλης από τους Άραβες και την παρέδωσε με ευνοϊκούς όρους για τα χριστιανικά προσκυνήματα, ενώ ένα έτος αργότερα, το 638 μ.Χ., απεβίωσε ειρηνικά.
Οι Άγιοι Θαλλός και Τρόφιμος κατάγονταν από την Στρατονίκη της Καρίας στην Μ. Ασία και κατά τον μεγάλο διωγμό του αυτοκράτορα Διοκλητιανού συνελήφθησαν ως χριστιανοί στην Λαοδίκεια της Μ. Ασίας από τον άρχοντά της Ασκληπιό και υπέστησαν βασανισμούς. Αλλά, επειδή παρέμειναν ακλόνητοι στην πίστη τους, απεβίωσαν μαρτυρικά με σταυρικό θάνατο γύρω στο 300 μ.Χ.. Η σύζυγος του Ασκληπιού, όμως, προσήλθε έπειτα στον ναό όπου τοποθέτησαν τα ιερά τους λείψανα και απέδωσε τιμές στους Αγίους.
Ο Άγιος Πιόνιος ήταν πρεσβύτερος στην Σμύρνη και επί αυτοκρατορίας του διώκτη των χριστιανών Δεκίου (249-251 μ.Χ.) συνελήφθη από τον ανθύπατο Κοντιλιανό μαζί με άλλους χριστιανούς, μεταξύ των οποίων και η Αγία Σαβίνα (εορτάζει στις 14 Μαρτίου). Υπέστη βασανιστήρια και απεβίωσε μαρτυρικά μέσα σε πυρακτωμένη κάμινο.
Ο Όσιος Γεώργιος ο Σιναΐτης ήταν μοναχός κατά τον 6ο αι. μ.Χ. στην μονή του Σινά, ζώντας με νηστεία και προσευχή. Αναφέρεται ότι, όταν επεθύμησε να αξιωθεί να μεταλάβει στον ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα, βρέθηκε κατά θαυμαστό τρόπο εκεί ολόσωμος, κοινώνησε από τον πατριάρχη Πέτρο και επανήλθε αυθημερόν στον τόπο του. Όταν, όμως, έπειτα ο πατριάρχης απέστειλε επιστολή στην μονή του Σινά παραπονούμενος για την ξαφνική αναχώρησή του, τότε έγινε αντιληπτό από όλους τι πραγματικά είχε συμβεί, αφού εγνώριζαν ότι ο Άγιος δεν είχε ποτέ αναχωρήσει από την περιοχή. Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Γεώργιος ο θαυματουργός έζησε ασκητικά κατά τον 10ο αι. μ.Χ. περιφερόμενος σε πόλεις και ερήμους της Ανατολής. Επετέλεσε πολλά θαύματα και απεβίωσε ειρηνικά μέσα στον ναό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στην Κων/πολη, όπου διέμεινε 7 ημέρες.
Η Αγία Θεοδώρα η οποία έζησε στην Άρτα ως σύζυγος του Μιχαήλ Β΄ Αγγέλου, ηγεμόνα στο κρατίδιο της Ηπείρου επί Φραγκοκρατίας, ο οποίος μετά από σύντομη συμβίωση την απέπεμψε για χάρη μιας άλλης γυναίκας. Η Αγία τότε κατέφυγε στην μονή του Αγίου Νικολάου κοντά στον ποταμό Άραχθο, υπομένοντας καρτερικά τον πόνο της και ασχολούμενη με έργα φιλανθρωπίας. Ύστερα από λίγο διάστημα, όμως, ο ηγεμόνας μεταμελήθηκε για την πράξη του παρακινούμενος και από την δυσαρέσκεια του λαού και την ανακάλεσε, οπότε και έζησαν μαζί με ομόνοια μέχρι τον θάνατό του. Κατόπιν η Αγία εμόνασε στην ιδρυμένη από αυτήν μονή του Αγίου Γεωργίου και απεβίωσε εκεί ειρηνικά το 1265 μ.Χ..
Ο Άγιος Ευθύμιος ο θαυματουργός υπήρξε αρχιεπίσκοπος στο Νόβγκοροντ της Ρωσίας, έζησε βίο ευσεβή και ενάρετο, ενώ αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί θαύματα.
Ο Όσιος Σωφρόνιος έζησε στην Ρωσία, ασκήτευσε ως έγκλειστος μέσα σε κελί διάγοντας βίο ευσεβή και απεβίωσε ειρηνικά κατά τον 13ο αι. μ.Χ..
12.
|
Θεοφάνους Σιγριανής του ομολογητού, Γρηγορίου πάπα Ρώμης του Διαλόγου, των εν Περσίδι 9 αγίων μαρτύρων, Φινεές του δικαίου, Συμεών του νέου θεολόγου, Λαυρεντίου του εξ Αλαμάνων.
Ο Όσιος Θεοφάνης ο ομολογητής νυμφεύθηκε σε νεαρή ηλικία λόγω της επιμονής της μητέρας του, αλλά ο γάμος του διελύθη σύντομα, επειδή δεν ήταν συμβατός προς την μοναχική του κλίση. Κατόπιν έγινε μοναχός στην μονή της Σιγριανής στην Προποντίδα, αλλά και η σύζυγός του στην συνέχεια έγινε κι αυτή με την θέλησή της μοναχή. Ο Όσιος έλαβε μέρος στην Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο (βλ. 11 Οκτωβρίου) και αργότερα ίδρυσε μεγάλη μονή σε γειτονικό νησί, όπου ασχολήθηκε με την συγγραφή διαφόρων έργων και κυρίως της «Χρονογραφίας», την χρονολογική εξιστόρηση των γεγονότων από το 284 έως το 813 μ.Χ.. Εξορίσθηκε στην Σαμοθράκη από τον εικονομάχο αυτοκράτορα Λέοντα Ε΄, επειδή ομολόγησε με σθένος την πίστη του στις ιερές εικόνες και απεβίωσε εκεί ειρηνικά το 815 μ.Χ..
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος καταγόταν από την Ρώμη, προερχόταν από ευπόρους και ευσεβείς γονείς, είχε αποκτήσει καλή μόρφωση και κατείχε αρχικά το αξίωμα του πραίτορα. Αργότερα όμως παραιτήθηκε, εμοίρασε την περιουσία του στους πτωχούς, ίδρυσε έξι μονές στην Σικελία και εμόνασε σε μονή που ίδρυσε σε ένα κτήμα του στην Ρώμη. Κατόπιν διετέλεσε πάπας Ρώμης από το 590 έως το 604 μ.Χ.. Ήταν ήπιος, ευσεβής και συστηματικός στην διοίκηση του ποιμνίου του και εργάσθηκε δραστήρια για την διάδοση της πίστης στους ειδωλολατρικούς λαούς της δυτικής Ευρώπης. Απεβίωσε ειρηνικά σε ηλικία 64 ετών.
Για τους 9 Αγίους μάρτυρες βλ. 31 Μαρτίου.
Για τον Δίκαιο Φινεές βλ. 2 Σεπτεμβρίου.
Ο Άγιος Συμεών καταγόταν από την Παφλαγονία της Μ. Ασίας, εσπούδασε στην Κων/πολη, έπειτα έγινε μοναχός στην μονή Στουδίου και ύστερα διετέλεσε ηγούμενος στην μονή Αγίου Μάμαντος. Αργότερα ίδρυσε την μονή της Αγίας Μαρίνας στην Προποντίδα, όπου και απεβίωσε ειρηνικά το 1022 μ.Χ. σε γεροντική ηλικία. Ονομάσθηκε νέος Θεολόγος, γιατί μέσα από τα πολυάριθμα συγγράμματά του αναδεικνύεται σπουδαίος εκπρόσωπος της ανατολικής μυστικής θεολογίας, όπως αυτή απορρέει μέσα από τα διδάγματα των μεγάλων ασκητών.
Ο Όσιος Λαυρέντιος ήταν ανάμεσα στους 300 νέους από την Αλαμανία, την σημερινή Γερμανία, οι οποίοι μετέβησαν κατά την εποχή των Σταυροφοριών στους Αγίους Τόπους και ασκήτευσαν στην έρημο του Ιορδάνη. Αργότερα, όμως, αναγκάσθηκαν όλοι να φύγουν και κατέφυγαν στην Κύπρο, όπου και ασκήτευσαν σε διάφορες περιοχές του νησιού. Έζησε βίο ευσεβή και απεβίωσε κατά τον 12ο αι. μ.Χ..
13.
|
Ανακομιδή τιμίου λειψάνου Νικηφόρου πατριάρχου Κων/πόλεως, Αβίβου μάρτυρος, Πο(υ)πλίου και Μαρίου των επισκόπων, Αφρικανού, Πουπλίου, Τερεντίου και των συν αυτοίς αγίων μαρτύρων, Χριστίνης μάρτυρος.
Η ανακομιδή του τιμίου λειψάνου του Αγίου Νικηφόρου (βλ. 2 Ιουνίου) έγινε από τον πατριάρχη Κων/πολης Μεθόδιο μετά την οριστική αναστήλωση των αγίων εικόνων από την αυτοκράτειρα Αγία Θεοδώρα (βλ. 11 Φεβρουαρίου) το 842 μ.Χ.. Τότε, μεταφέρθηκε από τον τόπο εξορίας του Αγίου, όπου βρέθηκε άφθαρτο μετά από 19 χρόνια, και τοποθετήθηκε με τιμές στον ναό των Αγίων Αποστόλων στην Κων/πολη.
Ο Άγιος Άβιβος καταγόταν από την Ερμούπολη της Αιγύπτου, συνελήφθη λόγω της χριστιανικής του πίστης σε χρόνους διωγμών και απεβίωσε μαρτυρικά με πνιγμό στα νερά ενός ποταμού.
Ο Όσιος Πούπλιος καταγόταν από την Αθήνα και αργότερα εξελέγη εκεί επίσκοπος. Απεβίωσε μαρτυρικά κατά τον διωγμό του αυτοκράτορα Μάρκου Αυρηλίου (161-180 μ.Χ.).
Ο Άγιος Μάριος υπήρξε επίσκοπος στην Σεβάστεια της Καππαδοκίας, ενώ παραμένουν άγνωστα άλλα στοιχεία για την ζωή και την δράση του.
Οι Άγιοι Αφρικανός, Πούπλιος και Τερέντιος συνελήφθησαν λόγω της χριστιανικής τους πίστης από τον άρχοντα της πόλης τους και επειδή προσέβαλαν αυτόν αλλά και τα είδωλα, υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια μέσα σε θερμό λουτρό. Όμως, επειδή μετά από 3 ημέρες εξήλθαν αβλαβείς, πολλοί ειδωλολάτρες επίστευσαν στον Χριστό και γι’ αυτό συνελήφθησαν και απεβίωσαν όλοι μαρτυρικά με αποκεφαλισμό. Έπειτα, οι Άγιοι υπέστησαν νέα φρικτά βασανιστήρια, αλλά προκάλεσαν με θαύμα την καταστροφή και την διάλυση των ειδώλων. Τότε, όμως, ο άρχοντας φοβήθηκε μήπως προσέλθουν στην νέα πίστη και άλλοι κάτοικοι και γι’ αυτό κατόπιν οι Άγιοι απεβίωσαν μαρτυρικά με αποκεφαλισμό.
Η Αγία Χριστίνα επειδή ομολόγησε την πίστη της στον Χριστό, απεβίωσε μαρτυρικά στην Περσία ύστερα από συνεχή μαστίγωση.
14.
|
Βενεδίκτου του οσίου, Ευσχήμονος επισκόπου και ομολογητού, Πιονίου, Σαβίνης, Αλεξάνδρου του εν Πύδνη, Αλεξάνδρου, Διονυσίου, Βασιλείου, Ευφράτου, Φρόντωνος και Φρονίμου των μαρτύρων, οσίου Θεογνώστου του Έλληνος μητροπολίτου Κιέβου, Ιωάννου του Γιούρεβιτς του δια Χριστόν σαλού.
Ο Όσιος Βενέδικτος, το όνομα του οποίου στα λατινικά σημαίνει Ευλογημένος, καταγόταν από την Νουρσία της Ιταλίας και προερχόταν από ευπόρους και ευσεβείς γονείς. Σε νεαρή ηλικία αποσύρθηκε σε ερημητήριο στα Απέννινα όρη, όπου ασκήτευσε με θαυμαστή υπομονή και αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί θαύματα και να προφητεύει. Ίδρυσε μονή στο όρος Κάσσιο της Ιταλίας και συνέστησε τάγμα μοναχών, οι οποίοι αργότερα επονομάστηκαν Βενεδικτίνοι. Απεβίωσε ειρηνικά το 543 μ.Χ. σε ηλικία 62 ετών.
Ο Άγιος Ευσχήμων ο ομολογητής ήταν επίσκοπος στην Λάμψακο της Μ. Ασίας και υπήρξε φίλος και συναγωνιστής του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτη (βλ. 11 Νοεμβρίου) κατά την περίοδο της Εικονομαχίας (βλ. Τριώδιο, Α΄ Κυριακή Νηστειών) τον 9ο αι. μ.Χ.. Υπέμεινε διώξεις, φυλακίσεις και εξορίες, επειδή ομολόγησε την πίστη του στις ιερές εικόνες. Στην φυλακή μετέπεισε τους φρουρούς του υπέρ της προσκύνησης των αγίων εικόνων. Ήταν ελεήμονας και θαυματουργός. Απεβίωσε ειρηνικά στην εξορία.
Για τους Αγίους Πιόνιο και Σαβίνα βλ. 11 Μαρτίου.
Ο Άγιος Αλέξανδρος καταγόταν από την Πύδνα της Μ. Ασίας και με την δύναμη του λόγου του έκανε πολλούς ειδωλολάτρες να βαπτιστούν χριστιανοί. Κίνησε όμως την οργή άλλων ειδωλολατρών, συνελήφθη και απεβίωσε μαρτυρικά με αποκεφαλισμό.
Οι Άγιοι Αλέξανδρος και Διονύσιος, οι επονομαζόμενοι Βασιλικοί, καθώς και οι Βασίλειος, Ευφράτης, Φρόντων και Φρόνιμος συνελήφθησαν στην Θεσ/νίκη λόγω της χριστιανικής τους πίστης επί αυτοκρατορίας του διώκτη των χριστιανών Μαξιμιανού (286-305 μ.Χ.) και απεβίωσαν εκεί μαρτυρικά.
Ο Όσιος Θεόγνωστος ήταν Έλληνας και υπήρξε μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ρωσίας. Έζησε βίο ευσεβή και απεβίωσε ειρηνικά το 1358 μ.Χ..
Ο Άγιος Ιωάννης έζησε στο Γιούρεβιτς της Ρωσίας και υπήρξε δια Χριστόν σαλός, δηλαδή υποκρινόταν ότι ήταν τρελός για να μην γίνει αντιληπτή στους ανθρώπους η αγιότητά του.
15.
|
Αγαπίου και των συν αυτώ 7 αγίων μαρτύρων, Νικάνδρου μάρτυρος, Αριστοβούλου του αποστόλου, οσίων Ιωάννου του εν τω φρέατι και Αγαπίου, νεομαρτύρων Μανουήλ του Κρητός και Παρθενίου εν Διδυμοτείχω.
Οι Άγιοι Αγάπιος, ο οποίος καταγόταν από την Γάζα της Παλαιστίνης, Ρωμύλος από την Διόσπολη της Μ. Ασίας, Τιμόλαος από τον Πόντο, όπως επίσης οι Πλησίος, Αλέξανδρος α΄ και Αλέξανδρος β΄ από την Αίγυπτο, καθώς και οι Διονύσιος α΄ και Διονύσιος β΄ από την Τρίπολη της Φοινίκης, προσήλθαν στον Ουρβανό, άρχοντα στην Καισάρεια της Παλαιστίνης, επί αυτοκρατορίας του διώκτη των χριστιανών Μαξιμιανού (286-305 μ.Χ.). Στην συνέχεια ομολόγησαν από μόνοι τους την πίστη τους στον Χριστό και επειδή δεν υποχώρησαν ούτε στις κολακείες ούτε στις απειλές του, απεβίωσαν όλοι μαρτυρικά με αποκεφαλισμό το 306 μ.Χ..
Ο Άγιος Νίκανδρος συνελήφθη στην Αίγυπτο επί αυτοκρατορίας του διώκτη των χριστιανών Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.), επειδή περισυνέλεγε και έθαπτε τα τίμια λείψανα των μαρτύρων. Υπέστη βασανιστήρια και απεβίωσε μαρτυρικά μετά από εκδορά και θάνατο από ξίφος.
Για τον Απόστολο Αριστόβουλο βλ. 31 Οκτωβρίου.
Για τον Όσιο Ιωάννη τον εν τω φρέατι βλ. 30 Μαρτίου.
Ο Όσιος Αγάπιος ασκήτευσε στην σκήτη Κολιτζού, έζησε βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Άγιος Μανουήλ καταγόταν από τα Σφακιά της Κρήτης, προερχόταν από ευσεβείς γονείς και σε νεαρή ηλικία αιχμαλωτίσθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι τον ανάγκασαν να γίνει μωαμεθανός. Όταν τους διέφυγε, όμως, και αφού ξαναέγινε χριστιανός, νυμφεύθηκε και ζούσε μαζί με την σύζυγό του και τα 6 παιδιά τους στην Μύκονο. Όμως έπειτα, λόγω απιστίας της συζύγου του, μετακόμισε μαζί με τα παιδιά σε άλλη οικία χωρίς να την εκθέσει. Αλλά κατόπιν, όταν τον επρόδωσε ο αδελφός της στον Τούρκο πλοίαρχό του, συνελήφθη από αυτόν και επειδή αρνήθηκε να επανέλθει στον μωαμεθανισμό, υπέστη πολλά βασανιστήρια. Στην συνέχεια παραδόθηκε από τον πλοίαρχο στον πασά της Χίου και αφού ανακρίθηκε, απεβίωσε μαρτυρικά με θάνατο από ξίφος το 1792 μ.Χ..
Ο Άγιος Παρθένιος, ο οποίος ήταν διάκονος στο Διδυμότειχο, συνελήφθη για κάποιο λόγο από τους Τούρκους και επειδή δεν αρνήθηκε την χριστιανική του πίστη, απεβίωσε μαρτυρικά κατά τον 18ο αι. μ.Χ..
16.
|
Χριστοδούλου του εν Πάτμω, Σαβίνου, Πάπα, Ιουλιανού του εν Κιλικία και Ρωμανού των μαρτύρων, Αλεξάνδρου πάπα Ρώμης, των εν Φοινίκη 10 αγίων μαρτύρων, οσίων Ανίνα του θαυματουργού και Ιωάννου του εν Ρουφιαναίς.
Ο Όσιος Χριστόδουλος καταγόταν από την Νίκαια της Μ. Ασίας και προερχόταν από ευσεβείς γονείς. Από νεαρός εμόνασε σε διάφορες περιοχές. Αργότερα, με την συνδρομή του αυτοκράτορα Αλεξίου Κομνηνού ίδρυσε στην Πάτμο την περίφημη μονή του Ευαγγελιστή Ιωάννη, όπου και εμόνασε. Οι επιδρομές των Αράβων, όμως, τον ανάγκασαν αργότερα να καταφύγει στην Εύβοια, όπου διέμεινε για 7 ή 8 χρόνια και έπειτα απεβίωσε εκεί ειρηνικά το 1101 μ.Χ.. Το ιερό του λείψανο μετακομίσθηκε αργότερα από τους μαθητές του στην Πάτμο, όπου φυλάσσεται μέχρι σήμερα (βλ. 21 Οκτωβρίου, ανακομιδή του τιμίου λειψάνου του).
Για τον Άγιο Σαβίνο βλ. 28 Μαρτίου.
Ο Άγιος Πάπας φαίνεται ως πιθανόν ότι είναι το ίδιο πρόσωπο με τον ομώνυμο Άγιο που εορτάζει στις 14 Σεπτεμβρίου (βλ.λ.).
Ο Άγιος Ιουλιανός καταγόταν από την Αναζαρβό της Κιλικίας στην Μ. Ασία, ήταν γιος ειδωλολάτρη βουλευτή και χριστιανής μητέρας. Συνελήφθη σε ηλικία 18 ετών από τον ηγεμόνα Μαρκιανό και επειδή αρνήθηκε να θυσιάσει στα είδωλα, υπέστη βασανιστήρια και απεβίωσε μαρτυρικά με πνιγμό στην θάλασσα.
Ο Άγιος Ρωμανός καταγόταν από την πόλη Πάριο της Μ. Ασίας, συνελήφθη για την χριστιανική του πίστη σε εποχή διωγμών και απεβίωσε μαρτυρικά με θάνατο από ξίφος.
Ο Άγιος Αλέξανδρος καταγόταν από την Ρώμη, αναφέρεται όμως συχνά ως Αλεξανδρίων εσφαλμένα, εξελέγη πάπας από το 105 έως το 115 μ.Χ. ή σύμφωνα με άλλη εκδοχή από το 109 έως το 119 μ.Χ.. Έζησε βίο ευσεβή και απεβίωσε μαρτυρικά.
Οι 10 Άγιοι συνελήφθησαν λόγω της χριστιανικής τους πίστης στην Φοινίκη σε χρόνους διωγμών και απεβίωσαν μαρτυρικά με θάνατο από ξίφος.
Ο Όσιος Ανίνας ο θαυματουργός ήταν μαθητής του Οσίου Μαϊουμά (βλ. 13 Φεβρουαρίου) και ασκήτευσε κοντά στον ποταμό Ευφράτη, απέκτησε εκεί έπειτα αρκετούς μαθητές, ενώ αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί θαύματα. Απεβίωσε ειρηνικά σε ηλικία 95 ετών.
Ο Όσιος Ιωάννης εμόνασε στην μονή Ρουφιανών της Μ. Ασίας, έζησε εκεί βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά.
17.
|
Αλεξίου του ανθρώπου του Θεού, Λαζάρου του τετραημέρου και φίλου του Χριστού, Μαρίνου μάρτυρος, Θεοστηρίκτου του ομολογητού, Παύλου οσιομάρτυρος, Μακαρίου του οσίου.
Ο Άγιος Λάζαρος καταγόταν από την Βηθανία της Παλαιστίνης και ήταν φίλος του Ιησού Χριστού. Όταν ο Άγιος απεβίωσε, οι αδελφές του Μαρία και Μάρθα (βλ. 4 Ιουνίου) κάλεσαν τον Ιησού, ο οποίος μετά από 4 ημέρες τον ανέστησε θαυματουργικά από τους νεκρούς. Αργότερα, ο Λάζαρος έγινε επίσκοπος στο Κίτιο της Κύπρου, έζησε μετά την ανάστασή του συνολικά 18 χρόνια και έπειτα απεβίωσε εκεί ειρηνικά. Το συγκεκριμένο γεγονός της ανάστασης του Λαζάρου εορτάζεται κάθε χρόνο κατά την ημέρα του Σαββάτου που προηγείται της Μεγάλης Εβδομάδας (βλ. Τριώδιο, Τεσσαρακοστή).
Ο Άγιος Μαρίνος επειδή ομολόγησε την χριστιανική του πίστη και κατέστρεψε έναν βωμό κατά την διάρκεια μιας ειδωλολατρικής εορτής άγνωστο σε ποια περιοχή, συνελήφθη και υπέστη κακοποίηση από πέτρες και ρόπαλα. Έπειτα, παραδόθηκε στον άρχοντα της περιοχής και στην συνέχεια απεβίωσε μαρτυρικά με αποκεφαλισμό.
Ο Όσιος Θεοστήρικτος ο ομολογητής καταγόταν από την Τρίγλια της Βιθυνίας στην Μ. Ασία και σε νεαρή ηλικία έγινε μοναχός και έπειτα ηγούμενος στην τοπική μονή Πελεκητής. Συνελήφθη, όμως, επί αυτοκρατορίας του εικονομάχου Κων/νου Ε΄ (741-775 μ.Χ.) και επειδή ομολόγησε την πίστη του στις ιερές εικόνες, υπέστη πολλά βασανιστήρια και φυλακίσθηκε στην Κων/πολη. Μετά το τέλος της πρώτης φάσης της Εικονομαχίας (βλ. Τριώδιο, Α΄ Κυριακή Νηστειών) αποφυλακίσθηκε σε γεροντική ηλικία, επέστρεψε στην κατεστραμμένη μονή και αργότερα απεβίωσε εκεί ειρηνικά.
Ο Όσιος Παύλος καταγόταν από την Κρήτη και επί αυτοκρατορίας του εικονομάχου Κων/νου Ε΄ (741-775 μ.Χ.) συνελήφθη εκεί από τον στρατηγό Θεοφάνη και επειδή ομολόγησε την πίστη του στις ιερές εικόνες, υπέστη βασανιστήρια και απεβίωσε μαρτυρικά με θάνατο στην πυρά.
Ο Όσιος Μακάριος υπήρξε ηγούμενος στην μονή Κολιαζίνης στην Ρωσία, έζησε βίο ευσεβή και απεβίωσε ειρηνικά.
18.
|
Κυρίλλου πατριάρχου Ιεροσολύμων, Τροφίμου και Ευκαρπίωνος των μαρτύρων, αγίων 10.000 μαρτύρων, οσίου Ανανίου του θαυματουργού.
Ο Άγιος Κύριλλος καταγόταν από περιοχή κοντά στα Ιεροσόλυμα, πόλη στην οποία έγινε έπειτα πρεσβύτερος και αργότερα πατριάρχης ποιμαίνοντας με αγάπη και αφοσίωση τους πιστούς. Επειδή, όμως, βρισκόταν σε αντίθεση με τον επίσκοπο Ακάκιο, οπαδό του αρειανισμού, εξορίσθηκε με τις ενέργειες εκείνου τρεις φορές συνολικά αλλά στο τέλος επανήλθε στον θρόνο του. Συνέγραψε τις «Κατηχήσεις», κείμενα δηλαδή που αποτελούν την πιο παλιά και μεθοδική επιτομή της χριστιανικής διδασκαλίας. Απεβίωσε ειρηνικά το 386 μ.Χ..
Οι Άγιοι Τρόφιμος και Ευκαρπίων ήταν στρατιώτες στην Νικομήδεια της Μ. Ασίας και κατά τον μεγάλο διωγμό του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.) καταδίωκαν και φυλάκιζαν τους χριστιανούς. Μετά, όμως, από θεία οπτασία που είδαν ενώ πήγαιναν για σύλληψη, επίστευσαν στον Χριστό, μετέβησαν στις φυλακές και απελευθέρωσαν τους κρατουμένους πιστούς. Συνελήφθησαν τότε από τον άρχοντα της πόλης και απεβίωσαν μαρτυρικά μέσα σε πυρακτωμένη κάμινο.
Οι 10.000 Άγιοι συνελήφθησαν λόγω της χριστιανικής τους πίστης σε χρόνους διωγμών και απεβίωσαν μαρτυρικά με θάνατο από ξίφος, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησαν, πιθανόν όμως στην Νικομήδεια της Μ. Ασίας.
Ο Όσιος Ανανίας ο θαυματουργός έγινε σε νεαρή ηλικία μοναχός και έζησε με μεγάλη άσκηση. Γι’ αυτό και αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελέσει πολλά και μεγάλα θαύματα. Έζησε βίο ευσεβή και απεβίωσε ειρηνικά.
19.
|
Διοδώρου πρεσβυτέρου και Μαριανού διακόνου, Χρυσάνθου, Δαρείας, Κλαυδίου, Ιλαρίας, Ιάσονος, Μαύρου και Παγχαρίου των μαρτύρων, νεομαρτύρων Δημητρίου Τουρνάρα και Νικολάου Καραμάνου.
Οι Άγιοι Διόδωρος, ο οποίος ήταν πρεσβύτερος, και ο διάκονος Μαριανός απεβίωσαν μαρτυρικά με εγκλεισμό σε σπήλαιο, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησαν.
Ο Άγιος Χρύσανθος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και επειδή έγινε χριστιανός φυλακίσθηκε για αρκετές ημέρες από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν μέλος της Συγκλήτου. Όταν, όμως, είδε ότι παρέμενε αμετακίνητος στην πίστη του, τον ενύμφευσε με την βία με την Δαρεία, όμορφη Αθηναία και μορφωμένη ειδωλολάτρισσα, για να τον αποσπάσει από τον χριστιανισμό. Στο τέλος, όμως, η Δαρεία ήταν εκείνη που άλλαξε πίστη και γι’ αυτό συνελήφθησαν από τον έπαρχο Κελερίνο το έτος 284 μ.Χ.. Αφού υπέστησαν βασανισμούς, απεβίωσαν μαρτυρικά με πνιγμό σε βορβορώδη λάκκο.
Αλλά και ο δικαστής Κλαύδιος που τους ανέκρινε, όταν είδε ότι δεν ελύγισαν από τα βασανιστήρια, επίστευσε στον Χριστό μαζί με την σύζυγό του Ιλαρία και τους γιους των Ιάσονα και Μαύρο. Τότε συνελήφθησαν και αυτοί από τον έπαρχο και απεβίωσαν μαρτυρικά, ο πατέρας με πνιγμό στην θάλασσα, ενώ τα παιδιά του με αποκεφαλισμό. Έπειτα, η Ιλαρία έθαψε τα λείψανά τους, αλλά μια ημέρα συνελήφθη από στρατιώτες ενώ βρισκόταν στους τάφους και αφού προσευχήθηκε, αμέσως μετά απεβίωσε ειρηνικά ή σύμφωνα με άλλη παράδοση αποκεφαλίσθηκε από αυτούς.
Ο Άγιος Παγχάριος καταγόταν από την πόλη Βιλλασάτη (ή Βιθλαπάτη), ήταν ευπαρουσίαστος και προερχόταν από χριστιανούς γονείς. Όταν όμως μετέβη στην Ρώμη, γνωρίσθηκε με τον αυτοκράτορα και διώκτη των χριστιανών Διοκλητιανό (284-305 μ.Χ.) και για να του γίνει αρεστός, έγινε ειδωλολάτρης και έλαβε έπειτα το αξίωμα του συγκλητικού. Μεταμελήθηκε, όμως, ύστερα από επιστολή που έλαβε από την μητέρα του και την αδελφή του και επανήλθε στην αρχική του πίστη. Τότε συνελήφθη, υπέστη βασανιστήρια, εξορίσθηκε στην Νικομήδεια της Μ. Ασίας, υπέστη νέους βασανισμούς και στο τέλος απεβίωσε μαρτυρικά με αποκεφαλισμό.
Ο Άγιος Δημήτριος Το(υ)ρνάρας συναναστρεφόταν συχνά με κάποιους Τούρκους και όταν κάποτε δεν υποχώρησε στις αξιώσεις τους να αλλαξοπιστήσει, τον συκοφάντησαν στις αρχές και τότε συνελήφθη. Αν και υπέστη πολλά βασανιστήρια, παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του, καταδικάσθηκε σε θάνατο και απεβίωσε μαρτυρικά με αποκεφαλισμό το 1654 μ.Χ..
Ο Άγιος Νικόλαος ο Καραμάνος ζούσε με την σύζυγό του στην Σμύρνη, αλλά, όταν κάποτε οργίσθηκε και εφώναξε ότι θα γινόταν Τούρκος, οδηγήθηκε από μερικούς Τούρκους στον ιεροδικαστή και απαίτησαν ενώπιόν του να γίνει μωαμεθανός. Ο Άγιος, όμως, αρνήθηκε και γι’ αυτό φυλακίσθηκε και υπέστη βασανιστήρια για 36 ημέρες. Έπειτα απεβίωσε μαρτυρικά με αποκεφαλισμό το 1657 μ.Χ. σε ηλικία 34 ετών.
20.
|
Των εν τη μονή του αγίου Σάββα 44 αναιρεθέντων οσίων αββάδων, Ακύλα του επάρχου, Εμμανουήλ, Λολλίωνος, Αλεξανδρίας, Κλαυδίας, Ευφρασίας, Ματρώνης, Ιουλιανής, Ευφημίας, Θεοδοσίας και Ροδιανού των μαρτύρων, οσίων Νικήτα του ομολογητού και Ευφροσύνου, Μύρωνος νεομάρτυρος του Κρητός.
Η μονή του Αγίου Σάββα βρίσκεται σε απόκρημνο μέρος νότια της Ιερουσαλήμ. Ιδρύθηκε από τον Όσιο Ευθύμιο τον Μέγα (βλ. 20 Ιανουαρίου) αλλά διευρύνθηκε το 529 μ.Χ. από τον Άγιο Σάββα τον ηγιασμένο (βλ. 5 Δεκεμβρίου). Το 614 μ.Χ. είχε περίπου 5.000 μοναχούς, ενώ στα γύρω σπήλαια ζούσαν 10.000 περίπου ασκητές. Επί αυτοκρατορίας Ηρακλείου (620-641 μ.Χ.), όμως, εισέβαλαν στην μονή Άραβες ληστές και αφού την λεηλάτησαν, συνέλαβαν τους 44 Οσίους αββάδες που είχαν παραμείνει εκεί. Αφού υπεβλήθησαν σε βασανιστήρια για να αποκαλύψουν την κρύπτη των θησαυρών της μονής, απεβίωσαν τελικά όλοι μαρτυρικά.
Ο Άγιος Ακύλας, ο οποίος ήταν έπαρχος, συνελήφθη λόγω της χριστιανικής του πίστης σε χρόνους διωγμών και απεβίωσε μαρτυρικά με θάνατο από ξίφος.
Ο Άγιος Εμμανουήλ συνελήφθη ως χριστιανός σε εποχή διωγμών και απεβίωσε μαρτυρικά με θάνατο από ξίφος.
Ο Άγιος Λολλίων συνελήφθη λόγω της χριστιανικής του πίστης σε χρόνους διωγμών και απεβίωσε μαρτυρικά μετά από συνεχή γρονθοκοπήματα, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησε.
Οι Αγίες Αλεξανδρία, Κλαυδία, Ευφρασία, Ματρώνα, Ιουλιανή, Ευφημία και Θεοδοσία κατάγονταν από την Αμινσό του Πόντου και επειδή εκήρυτταν την χριστιανική πίστη, συνελήφθησαν από τον άρχοντα της περιοχής κατά τον διωγμό του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (286-305 μ.Χ.). Αφού υπέστησαν πολλά βασανιστήρια, απεβίωσαν μαρτυρικά με θάνατο στην πυρά.
Ο Άγιος Ροδιανός συνελήφθη λόγω της χριστιανικής του πίστης σε χρόνους διωγμών και απεβίωσε μαρτυρικά με θάνατο από ξίφος, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησε.
Ο Όσιος Νικήτας ο ομολογητής ήταν επίσκοπος στην Απολλωνιάδα της Βιθυνίας στην Μ. Ασία και κατά την περίοδο της Εικονομαχίας (βλ. Τριώδιο, Α΄ Κυριακή Νηστειών) ομολόγησε με θάρρος την πίστη του στις ιερές εικόνες μη υποκύπτοντας στις πιέσεις των αντιπάλων του. Γι’ αυτό και εξορίσθηκε από αυτούς και απεβίωσε ασθενής στην εξορία κατά τον 8ο ή τον 9ο αι. μ.Χ..
Ο Όσιος Ευφρόσυνος έζησε στην Ρωσία βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Άγιος Μύρων καταγόταν από το Ηράκλειο της Κρήτης, προερχόταν από ευσεβείς γονείς και εργαζόταν ως ράπτης. Συκοφαντήθηκε, όμως, κάποτε από μερικούς Τούρκους ότι εκβίαζε τα παιδιά τους ή ότι αποπλάνησε μια μικρή μωαμεθανή, συνελήφθη από τις αρχές και φυλακίσθηκε. Καταδικάσθηκε σε θάνατο και επειδή δεν δέχθηκε να αλλαξοπιστήσει, αλλά ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, απεβίωσε μαρτυρικά με απαγχονισμό το 1793 μ.Χ..
21.
|
Ιακώβου οσίου και ομολογητού, Θωμά πατριάρχου Κων/πόλεως, Βηρύλλου επισκόπου Κατάνης, Μαρίας, Φιλήμονος και Δομνίνου των μαρτύρων, οσίου Σεραπίωνος του Σιδωνίου.
Ο Όσιος Ιάκωβος ο ομολογητής έγινε σε νεαρή ηλικία μοναχός και αργότερα, λόγω των πολλών του αρετών, χειροτονήθηκε επίσκοπος, άγνωστο σε ποια περιοχή. Κατά την περίοδο της Εικονομαχίας (βλ. Τριώδιο, Α΄ Κυριακή Νηστειών) ομολόγησε με θάρρος την πίστη του στις ιερές εικόνες, υπέστη πολλούς διωγμούς και απεβίωσε ειρηνικά κατά τον 8ο ή τον 9ο αι. μ.Χ..
Ο Άγιος Θωμάς χειροτονήθηκε αρχικά διάκονος, έπειτα έγινε σακελλάριος, ενώ αργότερα, το 607 μ.Χ., εξελέγη πατριάρχης Κων/πολης διαδεχόμενος τον Άγιο Κυριακό (βλ. 27 Οκτωβρίου), αλλά 3 χρόνια αργότερα απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Άγιος Βήρυλλος καταγόταν από την Αντιόχεια και ήταν μαθητής του Αποστόλου Πέτρου, από τον οποίο χειροτονήθηκε επίσκοπος Κατάνης στην Σικελία. Εκεί οδήγησε πολλούς ανθρώπους στην χριστιανική πίστη, ενώ αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί θαύματα. Απεβίωσε ειρηνικά σε βαθιά γηρατειά.
Η Αγία Μαρία συνελήφθη στην Πέργη της Μ. Ασίας λόγω της χριστιανικής της πίστης σε χρόνους διωγμών και απεβίωσε εκεί μαρτυρικά.
Οι Άγιοι Φιλήμων και Δομνίνος κατάγονταν από την Ρώμη και κατά την εποχή των διωγμών κατέφυγαν σε περιοχή της Ιταλίας, όπου εκήρυτταν τον θείο λόγο. Συνελήφθησαν, όμως, από τον τοπικό ηγεμόνα και επειδή δεν αρνήθηκαν την πίστη τους στον Χριστό, υπέστησαν βασανιστήρια, φυλακίσθηκαν και απεβίωσαν μαρτυρικά με αποκεφαλισμό.
Ο Όσιος Σεραπίων καταγόταν από την Σιδώνα της Φοινίκης, ήταν μοναχός και ασκήτευσε κυρίως στην Αίγυπτο. Υπήρξε ελεήμονας, έζησε με μεγάλη άσκηση βίο ευσεβή και απεβίωσε ειρηνικά σε βαθιά γηρατειά.
22.
|
Βασιλείου ιερομάρτυρος πρεσβυτέρου Αγκύρας, Δροσίδος και των συν αυτή 5 κανονικών, Καλλινίκης και Βασιλίσσης των μαρτύρων, οσιομάρτυρος Ευθυμίου του εκ Δημητσάνης.
Ο Άγιος Βασίλειος καταγόταν από την Άγκυρα, όπου και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και επί αυτοκρατορίας του διώκτη των χριστιανών Ιουλιανού του Παραβάτη (361-363 μ.Χ.) συνελήφθη εκεί από τον άρχοντα Σατορνίλο. Επειδή ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, υπέμεινε βασανιστήρια και φυλακίσθηκε. Λίγο αργότερα, ενώπιον του ίδιου του αυτοκράτορα, ο οποίος είχε μεταβεί στην Άγκυρα, υπέστη νέα μαρτύρια και επειδή τον προσέβαλε, απεβίωσε μαρτυρικά με θάνατο από πυρακτωμένες σούβλες.
Η Αγία Δροσίδα ήταν κόρη του αυτοκράτορα Τραϊανού (98-117 μ.Χ.), ο οποίος κατά τον διωγμό που εκκίνησε εναντίον των χριστιανών είχε διατάξει να θανατώνονται και να αφήνονται άταφα τα λείψανά τους σε ακάθαρτα σημεία. Τα βράδια, όμως, έβγαιναν 5 Κανονικές, δηλαδή μοναχές, οι οποίες τα περισυνέλεγαν και τα ενεταφίαζαν στο ασκητήριό τους. Αφού έγινε παρακολούθηση, συνελήφθησαν οι μοναχές αλλά και η Δροσίδα η οποία βοηθούσε κρυφά τις μοναχές. Τότε, απεβίωσαν μαρτυρικά οι 5 μοναχές, ενώ η Δροσίδα φυλασσόταν από τους στρατιώτες του ανακτόρου. Ένα βράδυ όμως διέφυγε κρυφά και βρήκε καταφύγιο κοντά σε κάποιους χριστιανούς, αλλά μετά από 8 ημέρες απεβίωσε ενώ προσευχόταν.
Οι Αγίες Καλλινίκη (σε μερικά χειρόγραφα αναφέρεται ως Άγιος Καλλίνικος) και Βασίλισσα συνελήφθησαν λόγω της χριστιανικής τους πίστης στην Γαλατία της Μ. Ασίας κατά τον διωγμό του αυτοκράτορα Δεκίου (249-251 μ.Χ.) ή πιθανόν του Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.). Υπέστησαν πολλά βασανιστήρια και επειδή δεν αρνήθηκαν τον Χριστό, απεβίωσαν μαρτυρικά με αποκεφαλισμό.
Ο Όσιος Ευθύμιος καταγόταν από την Δημητσάνα της Αρκαδίας, μορφώθηκε αρχικά στην σχολή της πατρίδας του και κατόπιν στην Κων/πολη. Έπειτα μετέβη στο Ιάσιο της Ρουμανίας και ύστερα έγινε υπάλληλος αρχικά στον Γάλλο πρόξενο του Βουκουρεστίου, ενώ κατόπιν σε Ρώσο αξιωματούχο. Όταν, όμως, σχετίσθηκε με έναν πλούσιο Τούρκο, εξισλαμίσθηκε από αυτόν κατά την διάρκεια ταξιδιού τους προς την Κων/πολη. Σύντομα, όμως, μεταμελήθηκε για την ενέργειά του αυτή και κατέφυγε μέσω της ρωσικής πρεσβείας στο Άγιον Όρος, όπου έγινε μοναχός από τον πατριώτη του και εξόριστο πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄. Αργότερα επανήλθε στην Κων/πολη, παρουσιάσθηκε στις αρχές και ομολόγησε την επιστροφή του στον Χριστό. Τότε συνελήφθη, υπέστη βασανιστήρια, φυλακίσθηκε και επειδή έμεινε ακλόνητος στην πίστη του, απεβίωσε μαρτυρικά το 1814 μ.Χ. με αποκεφαλισμό. (Εορτάζει μαζί με τους συνασκητές του και κατά την 1 Μαΐου).
23.
|
Νίκωνος οσιομάρτυρος και των συν αυτώ 199 μαθητών, Δομετίου μάρτυρος, οσίων Παχωμίου, Θεοδοσίου του νεοφανούς και θαυματουργού, Νίκωνος και Ευφραίμ επισκόπου Περεγιασλάβ των εν τω Σπηλαίω, Λουκά οσιομάρτυρος του εν Μυτιλήνη.
Ο Άγιος Νίκων καταγόταν από περιοχή της Νεάπολης στην Ιταλία και ήταν στρατιωτικός. Πολεμώντας κάποτε σε μια μάχη, εζήτησε σε μια κρίσιμη στιγμή την βοήθεια του Θεού, ενθυμούμενος τις συμβουλές της χριστιανής μητέρας του, ενώ μετά την νικηφόρα έκβασή της επέστρεψε στην πατρίδα του και εδήλωσε στην μητέρα του την επιθυμία του να γίνει χριστιανός. Έπειτα μετέβη στην Χίο και από εκεί στο όρος Γάνο, χειροτονήθηκε ιερέας και ύστερα ίδρυσε μονή όπου προσήλθαν ως μαθητές του 190 μοναχοί. Έφυγε, όμως, από εκεί μαζί με την συνοδεία του αργότερα και μετέβη στην Μυτιλήνη, ενώ αργότερα επέστρεψε στην Νεάπολη, όπου εκήδευσε την μητέρα του. Κατόπιν μετέβησαν όλοι μαζί στο Ταυρομένιο της Σικελίας και ίδρυσαν εκεί νέα μονή, όπου προσήλθαν άλλοι 9 μοναχοί. Κατά τον διωγμό, όμως, του ανθύπατου Κουϊντιανού το 250 μ.Χ. συνελήφθησαν, υπέστησαν βασανιστήρια και απεβίωσαν όλοι μαρτυρικά με αποκεφαλισμό.
Για τον Άγιο Δομέτιο βλ. 30 Οκτωβρίου.
Ο Όσιος Παχώμιος υπήρξε κτήτορας της μονής της Αγίας Τριάδος στην Ρωσία, έζησε βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Θεοδόσιος ο νεοφανής και θαυματουργός υπήρξε ιδρυτής της μονής του Σωτήρος στην Τότιμα της Ρωσίας, έζησε βίο ευσεβή και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Νίκων έγινε μοναχός και έπειτα ιερέας στην λαύρα των Σπηλαίων στο Κίεβο της Ρωσίας κοντά στον ιδρυτή της Όσιο Αντώνιο (βλ. 10 Ιουλίου). Κατόπιν ασκήτευσε στο Τμουταρακάν της Αζοφικής θάλασσας, όπου στην συνέχεια ίδρυσε μονή. Αργότερα επέστρεψε στην λαύρα των Σπηλαίων, ενώ μετά την κοίμηση του Οσίου Θεοδοσίου (βλ. 3 Μαΐου) τον διαδέχθηκε εκεί ως ηγούμενος. Απεβίωσε ειρηνικά το 1088 μ.Χ..
Ο Όσιος Ευφραίμ ήταν γιος Ρώσου αξιωματούχου και υπήρξε σύμβουλος του ηγεμόνα Ιζιασλάβου. Όταν, όμως, αποφάσισε να γίνει μοναχός κοντά στον Όσιο Αντώνιο (βλ. 10 Ιουλίου), ιδρυτή της λαύρας των Σπηλαίων στο Κίεβο της Ρωσίας, ο Ιζιασλάβος αντέδρασε έντονα. Τότε οι μοναχοί αναγκάσθηκαν να διασκορπισθούν σε διάφορες περιοχές, αλλά αργότερα η οργή του σταμάτησε και ο Όσιος επέστρεψε μαζί με τους υπολοίπους. Αργότερα μετέβη στην Κων/πολη και στα Ιεροσόλυμα για προσκύνημα, ενώ το 1090 μ.Χ. εξελέγη επίσκοπος στην πόλη Περεγιεσλάβ. Έζησε βίο ευσεβή και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Λουκάς καταγόταν από την Αδριανούπολη της Θράκης αλλά εργαζόταν από νεαρή ηλικία ως υπάλληλος ενός εμπόρου στην Κων/πολη. Όταν, όμως, κάποτε συνεπλάκη με ένα παιδί Τούρκου, συνελήφθη και για να απαλλαγεί από τις συνέπειες, συμφώνησε με τους Τούρκους να αλλαξοπιστήσει. Αλλά κατόπιν μεταμελήθηκε για την ενέργειά του αυτή και μετέβη κρυφά στην Σμύρνη και από εκεί στην Θήρα και έπειτα κατέληξε στο Άγιον Όρος, όπου έγινε μοναχός στην σκήτη Αγίας Άννης ή στην μονή Σταυρονικήτα. Αργότερα, όμως, μετέβη στην Μυτιλήνη, όπου συνελήφθη είτε επειδή αναγνωρίσθηκε από κάποιον είτε επειδή προσήλθε μόνος του στις αρχές, και επειδή ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, υπέστη βασανιστήρια και απεβίωσε μαρτυρικά το 1802 μ.Χ. με απαγχονισμό.
24.
|
Αρτέμονος επισκόπου, των εν Καισαρεία 8 αγίων μαρτύρων, Αρτέμονος ιερομάρτυρος, Ζαχαρίου, Αβραάμ Μαρτίνου, Στεφάνου του Ξυλινίτου και Ζαχαρίου των οσίων, Στεφάνου και Πέτρου των εν Καζάν μαρτύρων, Παρθενίου ιερομάρτυρος του νέου.
Ο Άγιος Αρτέμων καταγόταν από την Σελεύκεια της Πισιδίας στην Μ. Ασία, όπου και χειροτονήθηκε από τον Απόστολο Παύλο επίσκοπος. Επετέλεσε επάξια το έργο του με την διδασκαλία και την φιλανθρωπία και απεβίωσε ειρηνικά σε βαθιά γηρατειά.
Οι 8 Άγιοι συνελήφθησαν σε εποχή διωγμών στην Καισάρεια της Παλαιστίνης λόγω της χριστιανικής τους πίστης και απεβίωσαν μαρτυρικά με θάνατο από ξίφος.
Ο Άγιος Αρτέμων ήταν πρεσβύτερος στην Λαοδίκεια της Μ. Ασίας, όταν κατά τον μεγάλο διωγμό του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.) πυρπόλησε μαζί με άλλους ειδωλολατρικό ναό, επειδή οι χριστιανοί της περιοχής πιέζονταν να θυσιάσουν στα είδωλα. Ο διοικητής Πατρίκιος εξοργισμένος συνέλαβε τον Άγιο, τον υπέβαλε σε πολλά βασανιστήρια, αλλά παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του. Με θεία παρέμβαση συνέβη να θανατωθεί ο Πατρίκιος μέσα στον πυρακτωμένο λέβητα που προοριζόταν για τον Άγιο. Τότε ο Άγιος σώθηκε και αποσύρθηκε σε έναν τόπο επιτελώντας θαύματα και ελεημοσύνες. Αργότερα, όμως, συνελήφθη ξανά λόγω της χριστιανικής του δράσης και απεβίωσε μαρτυρικά με αποκεφαλισμό σε ηλικία άνω των 100 ετών.
Ο Όσιος Ζαχαρίας ήταν ασκητής, γιος του αββά Καρίωνα, έζησε βίο ταπεινό και ενάρετο, γι’ αυτό και πολλοί ασκητές προσέτρεχαν σε αυτόν για να ωφεληθούν. Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Αβραάμ έγινε σε νεαρή ηλικία μοναχός, μοιράζοντας την περιουσία του στους πτωχούς. Επειδή, όμως, η φήμη για τις αρετές του μεγάλωνε, κατέφυγε στο όρος Λάτρο, κοντά στην Μίλητο της Μ. Ασίας, όπου ζούσε ασκητικά και καθοδηγούσε στον πνευματικό αγώνα άλλους μοναχούς. Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Μαρτίνος καταγόταν από την Θήβα της Αιγύπτου, ήταν ασκητής, έζησε βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Στέφανος ο Ξυλινίτης περιφερόταν φτωχός και ανυπόδητος από τον έναν τόπο στον άλλο και λόγω της αυστηρής του άσκησης αξιώθηκε από τον Θεό με το προφητικό χάρισμα. Όταν προαισθάνθηκε τον θάνατό του, μετέβη στο όρος Λάτρο, κοντά στην Μίλητο της Μ. Ασίας, για να ασκητεύσει και απεβίωσε εκεί ειρηνικά.
Ο Όσιος Ζαχαρίας έζησε στην Ρωσία βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά.
Οι Άγιοι Στέφανος και Πέτρος απεβίωσαν μαρτυρικά για την χριστιανική τους πίστη στην πόλη Καζάν της Ρωσίας το 1552 μ.Χ..
Ο Άγιος Παρθένιος καταγόταν από την Μυτιλήνη, προερχόταν από ευσεβείς γονείς και με την διαρκή μελέτη αναδείχθηκε σε έναν από τους σοφότερους ανθρώπους της εποχής του. Χειροτονήθηκε αρχικά ιερέας και κατόπιν μητροπολίτης Χίου, ενώ αργότερα εξελέγη πατριάρχης Κων/πολης. Σύντομα, όμως, κατηγορήθηκε για συνωμοσία με τον ηγεμόνα της Βλαχίας εναντίον των Τούρκων, όταν παρερμηνεύτηκε επίτηδες μία επιστολή του στην οποία ζητούσε την οικονομική του βοήθεια. Τότε ο πατριάρχης συνελήφθη και επειδή δεν αρνήθηκε την πίστη του στον Χριστό, απεβίωσε μαρτυρικά το 1657 μ.Χ. με απαγχονισμό.
25.
|
Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, Πελαγίας και Θεοδοσίας των μαρτύρων, ανδρός δημίου μάρτυρος, οσίου Σεννουφίου του σημειοφόρου.
Οι Οσίες Πελαγία και Θεοδοσία συνελήφθησαν λόγω της χριστιανικής του πίστης σε εποχή διωγμών και απεβίωσαν μαρτυρικά με θάνατο από ξίφος, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησαν.
Ο ανώνυμος Άγιος ήταν δήμιος κατά την εποχή των διωγμών, αλλά βλέποντας τα θαύματα και την καρτερία των μαρτύρων επίστευσε στον Χριστό, γι’ αυτό και συνελήφθη και απεβίωσε μαρτυρικά μέσα σε βρομερή απομόνωση, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησε.
Ο Όσιος Σεννούφιος, ο οποίος ήταν σημειοφόρος, υπήρξε ασκητής πιθανόν στην έρημο Νιτρία της Αιγύπτου, έζησε βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά.
26.
|
Η Σύναξις του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, Κοδράτου, Θεοδοσίου και Μανουήλ και των συν αυτοίς 40 αγίων μαρτύρων, Βαθούση, Ουΐρκα και των συν αυτοίς 24 αγίων μαρτύρων, οσίων Στεφάνου του ομολογητού και Βασιλείου του νέου, αγίου Γεωργίου εκ Σοφίας.
Η Σύναξη, δηλαδή η συνάθροιση των πιστών προς εορτασμό, του Αρχαγγέλου Γαβριήλ (εορτάζει και στις 8 Νοεμβρίου), γίνεται από την Εκκλησία προς τιμήν του, επειδή ήταν αυτός που ευαγγελίσθηκε στην Παρθένο Μαρία ότι ήταν η γυναίκα που θα έφερνε στον κόσμο τον Ιησού Χριστό. Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ότι εμφανίσθηκε και στον Προφήτη Δανιήλ για να ερμηνεύσει ένα όραμά του. Επιπλέον, στην Καινή Διαθήκη αναφέρεται ότι ανήγγειλε στον Προφήτη Ζαχαρία την γέννηση του γιου του, Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου.
Οι Άγιοι Κοδράτος, Θεοδόσιος, Μανουήλ και άλλοι 40 μάρτυρες κατάγονταν από περιοχή της Ανατολής και μια ημέρα προσήλθαν με την θέλησή τους στον άρχοντα τους και ομολόγησαν με θάρρος ότι είναι χριστιανοί. Τότε, φυλακίσθηκαν, υπέστησαν πολλά βασανιστήρια, παρέμειναν όμως ακλόνητοι στην πίστη τους και απεβίωσαν όλοι μαρτυρικά με αποκεφαλισμό.
Οι Άγιοι Βαθούσης, Ουΐρκας, οι οποίοι ήταν επίσκοποι, οι 2 γιοι και οι 3 κόρες του Ουΐρκα, ο μοναχός Αρπύλας και οι Αβίππας, Αγιάς, Ρύιας, Ηγάθραξ, Ησκόης, Σίλας, Σιγήτζας, Σουηρίλας, Σουήβλας, Θέρθας, Φίλγας, Άννα, Αλλάς, Βάρη, Μωΐκω, Μαμίκα, Ουΐρκω και Ανιμαΐς ζούσαν στην χώρα των Γότθων και ήταν χριστιανοί. Όταν κάποτε ο Γότθος βασιλιάς Ιουγγούριχος (375-383 μ.Χ.) διέταξε να περικυκλώσουν το ναό μέσα στον οποίο προσεύχονταν και να τον πυρπολήσουν, τότε απεβίωσαν όλοι εκεί μαρτυρικά.
Ο Όσιος Στέφανος ο ομολογητής διετέλεσε ηγούμενος σε μονή στην Τρίγλια της Βιθυνίας στην Μ. Ασία. Επί αυτοκρατορίας, όμως, του εικονομάχου Λέοντος Ε΄ (813-820 μ.Χ.) επειδή ομολόγησε την πίστη του στις ιερές εικόνες, υπέστη διώξεις από τους αντιπάλους του, εξορίσθηκε και ρίφθηκε στην φυλακή, όπου και απεβίωσε από τις ταλαιπωρίες.
Ο Όσιος Βασίλειος ο νέος καταγόταν από την κωμόπολη Ελαία, κοντά στην Πέργαμο της Μ. Ασίας, ήταν αδελφός του Οσίου Παύλου του εν Λάτρω (βλ. 15 Δεκεμβρίου), έζησε βίο ευσεβή και απεβίωσε ειρηνικά κατά τον 9ο αι. μ.Χ..
Ο Άγιος Γεώργιος καταγόταν από την Σόφια της Βουλγαρίας και μετέβη κάποτε στην Αδριανούπολη της Θράκης για να επισκευάσει το τόξο του. Όταν κάποια στιγμή ο Τούρκος τοξοποιός εβλασφήμισε, ο Άγιος αντέδρασε και γι’ αυτό συνελήφθη από τους παρευρισκομένους Τούρκους και υπέστη ξυλοδαρμό. Έπειτα τον οδήγησαν στον άρχοντα της πόλης και επειδή ο Άγιος ομολόγησε με θάρρος την χριστιανική του πίστη, υπέστη πολλά βασανιστήρια και κλείσθηκε στην απομόνωση. Κατόπιν, επειδή δεν υποχώρησε ούτε στις κολακείες ούτε και στις υποσχέσεις του, απεβίωσε μαρτυρικά το 1437 μ.Χ. με θάνατο στην πυρά.
27.
|
Ματρώνης οσίας της εν Θεσ/νίκη, Φιλητού και Λυδίας και των συν αυτοίς αγίων μαρτύρων, Ιωάννου και Βαρουχίου των μαρτύρων, Ανανί του προφήτου, Παύλου επισκόπου Κορίνθου, Ευτυχίου, και Κηρύκου των οσίων.
Η Οσία Ματρώνα καταγόταν από την Θεσ/νίκη, ήταν υπηρέτρια στην οικία ενός Εβραίου αξιωματικού και έγινε κρυφά χριστιανή. Όταν, όμως, κάποτε οι άλλες υπηρέτριες την παρακολούθησαν και την επρόδωσαν στην κυρία τους Παυτίλα (ή Παντίλλα), τότε η Αγία, επειδή ομολόγησε την πίστη της στον Χριστό, δέχθηκε ξυλοδαρμό από αυτήν και φυλακίσθηκε για 4 ημέρες χωρίς τροφή. Έπειτα, επειδή παρέμεινε ακλόνητη στην πίστη της, ρίφθηκε ξανά για πολλές ημέρες στην φυλακή, όπου και απεβίωσε από την σωματική εξάντληση.
Οι Άγιοι Φιλητός, ο οποίος ήταν Ρωμαίος και μέλος της Συγκλήτου, η σύζυγός του Λυδία, τα παιδιά τους Θεοπρέπιος και Μακεδών επίστευσαν στον Χριστό, όταν είδαν την καρτερικότητα με την οποία υφίσταντο τους βασανισμούς οι χριστιανοί. Γι’ αυτό και ο αυτοκράτορας Αδριανός τους συνέλαβε, τους ανέκρινε και τους παρέδωσε στον άρχοντα Αμφιλόχιο, ο οποίος τους φυλάκισε μαζί με τον Κρονίδη τον κομενταρήσιο, δηλαδή αξιωματούχο. Αλλά τότε, ο δούκας Αμφιλόχιος βλέποντας ότι αν και υπέστησαν όλοι πολλά βασανιστήρια, παρέμειναν αβλαβείς και καρτερικοί, επίστευσε κι αυτός στον Χριστό και συνελήφθη. Ο αυτοκράτορας, όμως, διέταξε οργισμένος να βασανιστούν όλοι ξανά και όταν είδε ότι και αυτό απέβη μάταιο, τους άφησε ελεύθερους. Αλλά σύντομα απεβίωσαν όλοι μαρτυρικά από την εξάντληση και τις πληγές, το 121 μ.Χ., στην Ιλλυρία.
Οι Άγιοι Ιωάννης και Βαρούχιος συνελήφθησαν λόγω της χριστιανικής τους πίστης σε χρόνους διωγμών και απεβίωσαν μαρτυρικά με αποκεφαλισμό, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησαν.
Ο Προφήτης Ανανί έδρασε στα χρόνια του βασιλιά του κράτους του Ιούδα Ασά (910-870 π.Χ.), όπως αναφέρεται στο βιβλίο Παραλειπόμενα Β΄ της Παλαιάς Διαθήκης. Όταν κάποτε κατηγόρησε τον βασιλιά για την συμφωνία που έκανε με τους Σύρους εναντίον του κράτους του Ισραήλ, φυλακίσθηκε από αυτόν. Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Παύλος καταγόταν από την Κων/πολη κι έγινε μοναχός, όπως και ο αδελφός του Όσιος Πέτρος (βλ. 3 Μαΐου). Αργότερα, χειροτονήθηκε επίσκοπος Κορίνθου, ενώ απεβίωσε ειρηνικά στις αρχές του 10ου αι. μ.Χ..
Ο Όσιος Ευτύχιος έζησε βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά, ενώ παραμένει άγνωστο πού και πότε έζησε.
Ο Όσιος Κήρυκος εμόνασε στην πόλη Άπρο της Θράκης, έζησε βίο ευσεβή και απεβίωσε ειρηνικά.
28.
|
Ιλαρίωνος οσίου του νέου, Ηρωδίωνος αποστόλου, Μενάνδρου, Σαβίνου και των συν αυτοίς 38 αγίων μαρτύρων, οσίου Ησυχίου του Ιεροσολυμίτου, Στεφάνου του θαυματουργού και Ευστρατίου οσιομάρτυρος του νηστευτού του εν τω Σπηλαίω.
Ο Όσιος Ιλαρίων ο νέος διετέλεσε ηγούμενος στην Μονή Πελεκητής στην Τρίγλια της Βιθυνίας στην Μ. Ασία, έζησε βίο ασκητικό και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά κατά τον 8ο αι. μ.Χ..
Ο Απόστολος Ηρωδίων ανήκε στον ευρύτερο κύκλο των 70 μαθητών και αποστόλων του Ιησού Χριστού. Υπήρξε στενός συνεργάτης των Δώδεκα Αποστόλων, τους οποίους ακολούθησε στις περιοδείες τους. Ήταν συγγενής του Αποστόλου Παύλου, ενώ ιδιαίτερη φιλία είχε αναπτύξει και με τον Απόστολο Πέτρο. Ξεχώριζε για την σεμνότητα και την πνευματική του δύναμη. Χειροτονήθηκε επίσκοπος Πατρών μετά τον μαρτυρικό του θάνατο του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου (βλ. 30 Νοεμβρίου). Επειδή, όμως, οδήγησε πολλούς κατοίκους στην χριστιανική πίστη, συνελήφθη από τους Ιουδαίους και τους ειδωλολάτρες, υπέστη άγριο ξυλοδαρμό και λιθοβολισμό και απεβίωσε μαρτυρικά, όταν τον κατέσφαξαν με τα μαχαίρια τους. (Εορτάζει και στις 8 Απριλίου).
Οι Άγιοι Μένανδρος και Σαβίνος κατάγονταν από την Ερμούπολη της Αιγύπτου, όπου και συνελήφθησαν από τον ηγεμόνα Αρριανό (τον μετέπειτα Άγιο, βλ. 14 Δεκεμβρίου) επί αυτοκρατορίας του διώκτη των χριστιανών Διοκλητιανού. Ομολόγησαν με θάρρος την πίστη του στον Χριστό, υπέστησαν βασανιστήρια και απεβίωσαν μαρτυρικά μαζί με άλλους 38 μάρτυρες το 209 μ.Χ., με πνιγμό στα νερά ποταμού ή σύμφωνα με άλλη εκδοχή με θάνατο από ξίφος.
Ο Όσιος Ησύχιος καταγόταν από τα Ιεροσόλυμα, έζησε βίο ευσεβή, συνέγραψε ανέκδοτα συγγράμματα και απεβίωσε ειρηνικά κατά τον 5ο αι. μ.Χ..
Ο Άγιος Στέφανος ο θαυματουργός έζησε στην Ρωσία βίο ευσεβή, αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί θαύματα και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Ευστράτιος, ο οποίος επονομάσθηκε νηστευτής, καταγόταν από το Κίεβο της Ρωσίας και εμόνασε στην τοπική λαύρα των Σπηλαίων. Αργότερα, όμως, συνελήφθη αιχμάλωτος μαζί με άλλους μοναχούς αλλά και κατοίκους της περιοχής από εχθρική φυλή και πωλήθηκαν σε Εβραίο έμπορο της Κριμαίας. Αλλά στην συνέχεια, επειδή δεν αρνήθηκαν την χριστιανική τους πίστη, υπέστησαν όλοι βασανιστήρια και μετά από μερικές ημέρες απεβίωσαν όλοι μαρτυρικά από στέρηση τροφής και νερού, ενώ ο Όσιος, επειδή επέζησε, υπέστη σταυρικό θάνατο.
29.
|
Μάρκου επισκόπου, Κυρίλλου διακόνου, των εν Ασκάλωνι και Γάζη αγίων μαρτύρων, Ιωνά, Βαραχησίου και των συν αυτοίς αγίων μαρτύρων, Ευσταθίου επισκόπου και ομολογητού, Διαδόχου επισκόπου Φωτικής, Ησυχίου του Σιναΐτου, Ιωνά και Μάρκου των οσίων.
Ο Άγιος Μάρκος ήταν επίσκοπος Αρεθούσης στην Παλαιστίνη με έντονη δράση και ζήλο για την διάδοση της χριστιανικής πίστης. Όταν ο αυτοκράτορας και διώκτης των χριστιανών Ιουλιανός ο Παραβάτης (361-363 μ.Χ.) πληροφορήθηκε ότι ο Άγιος γκρέμισε ειδωλολατρικό ναό και στην θέση του ανήγειρε εκκλησία, διέταξε την σύλληψή του. Στην αρχή κρύφθηκε, αλλά έπειτα παραδόθηκε οικειοθελώς για να μην συλληφθούν άλλοι αντ’ αυτού. Τότε υπέστη ξυλοδαρμό και έπειτα τον έριξαν σε έναν υπόνομο για αρκετές ημέρες. Έπειτα, τον άλειψαν με μέλι για να τον ταλαιπωρήσουν οι μέλισσες, ο Άγιος όμως υπέμεινε τα μαρτύρια με πρωτοφανή καρτερία, γεγονός που έκανε τους βασανιστές του να σταματήσουν αμέσως το απάνθρωπο έργο τους και να πιστεύσουν στον Χριστό. Αφέθηκε ελεύθερος και απεβίωσε ειρηνικά σε βαθιά γηρατειά.
Ο Άγιος Κύριλλος, ο οποίος ήταν διάκονος, συνελήφθη επί αυτοκρατορίας του διώκτη των χριστιανών Ιουλιανού του Παραβάτη (361-363 μ.Χ.) επειδή κατηγορήθηκε για καταστροφή ειδώλων στην Φοινίκη. Υπέστη φρικτά βασανιστήρια και απεβίωσε μαρτυρικά.
Οι ανώνυμοι Άγιοι, ιερείς και γυναίκες, συνελήφθησαν στην Ασκάλωνα και στην Γάζα της Παλαιστίνης επί αυτοκρατορίας του διώκτη των χριστιανών Ιουλιανού του Παραβάτη (361-363 μ.Χ.) και απεβίωσαν εκεί μαρτυρικά.
Οι Άγιοι Ιωνάς και Βαραχήσιος ήταν μοναχοί σε μονή της Περσίας, αλλά κατά τον διωγμό του Πέρση βασιλιά Σαπώρ Β΄ (310-379 μ.Χ.) κατέφυγαν στην κωμόπολη Μαρβιαβώχ, όπου επισκέφθηκαν τους φυλακισμένους Αγίους Ζανιθά, Λάζαρο, Μαρουθά, Ναρσή, Ηλία, Μαρή, Άβιβο, Σιμιάθη και Σάββα για να τους ενθαρρύνουν. Τότε, συνελήφθησαν και αυτοί κι επειδή αρνήθηκαν να ασπασθούν την περσική θρησκεία, υπέστησαν πολλά βασανιστήρια και απεβίωσαν μαρτυρικά μαζί με τους 8 φυλακισμένους μάρτυρες.
Ο Άγιος Ευστάθιος ο ομολογητής ήταν μοναχός, έπειτα έγινε ιερέας και κατά την περίοδο της Εικονομαχίας (βλ. Τριώδιο, Α΄ Κυριακή Νηστειών) χειροτονήθηκε επίσκοπος στην Κίο της Βιθυνίας στην Μ. Ασία. Επειδή, όμως, ομολόγησε την πίστη του στις ιερές εικόνες, καταδιώχθηκε από τους εικονομάχους και εξορίσθηκε. Απεβίωσε ειρηνικά στην εξορία έχοντας υποστεί θλίψεις και κακουχίες κατά τον 8ο ή τον 9ο αι. μ.Χ..
Ο Άγιος Διάδοχος υπήρξε επίσκοπος Φωτικής στην Ήπειρο κατά τα μέσα του 5ου αι. μ.Χ., είχε το χάρισμα της ευγλωττίας και συνέγραψε διάφορα συγγράμματα. Έζησε βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Ησύχιος υπήρξε ηγούμενος στην μονή του Σινά, έζησε βίο ευσεβή και απεβίωσε ειρηνικά κατά τον 7ο αι. μ.Χ..
Οι Όσιοι Ιωνάς και Μάρκος έζησαν στην Ρωσία βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσαν ειρηνικά κατά τον 15ο αι. μ.Χ..
30.
|
Ιωάννου συγγραφέως της Κλίμακος, Ιωάδ του προφήτου, Ιωάννου πατριάρχου Ιεροσολύμων, Βίκτωρος μάρτυρος και των συν αυτώ 11 αγίων μαρτύρων, Ιωάννου του εν τω φρέατι, Ευβούλης μητρός Αγίου Παντελεήμονος, Ζαχαρίου ιερομάρτυρος του νέου και επισκόπου Κορίνθου.
Ο Προφήτης Ιωάδ (ή Ιωήλ), ο οποίος ανήκει στους λεγόμενους μικρούς προφήτες, έλεγξε κάποτε τον Εβραίο βασιλιά Ιεροβοάμ (976-954 π.Χ.) για την απομάκρυνσή του από τον αληθινό Θεό. Επειδή, όμως, αργότερα δεν υπάκουσε σε εντολή του Θεού, απεβίωσε μαρτυρικά κατά παραχώρησή Του, όταν θανατώθηκε από λιοντάρι χωρίς όμως να κατασπαραχθεί το σώμα του.
Ο Άγιος Ιωάννης υπήρξε πατριάρχης Ιεροσολύμων, έζησε βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά. Συνδέεται στα χειρόγραφα με την επωνυμία Χρυσόστομος, επειδή έφερε αυτή την επωνυμία λόγω της ευγλωττίας του ή επειδή ήταν, σύμφωνα με άλλη εκδοχή, φίλος του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου και πατριάρχευσε κατά το διάστημα 386-417 μ.Χ..
Ο Άγιος Βίκτωρ συνελήφθη στην Θεσ/νίκη επί αυτοκρατορίας του διώκτη των χριστιανών Μαξιμιανού (286-305 μ.Χ.) και απεβίωσε μαρτυρικά μαζί με άλλους 11 μάρτυρες.
Ο Όσιος Ιωάννης υπήρξε ονομαστός ασκητής, ο οποίος επονομάσθηκε εν τω φρέατι επειδή κατά την εποχή των διωγμών κατέφυγε στην έρημο της Αιγύπτου και κρύφθηκε μέσα σε ξερό πηγάδι. Ύστερα, όμως, παρέμεινε εκεί ασκούμενος και προσευχόμενος ολόκληρη την ζωή του, τρεφόμενος από τους άλλους ασκητές της ερήμου. Απεβίωσε ειρηνικά.
Η Οσία Ευβούλη ήταν η μητέρα του Αγίου Παντελεήμονα του θαυματουργού (βλ. 27 Ιουλίου), έζησε βίο ταπεινό και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Άγιος Ζαχαρίας ο νέος ήταν επίσκοπος Κορίνθου, όταν κατά την εκστρατεία του Μοροζίνη στην Ελλάδα συκοφαντήθηκε στους Τούρκους ότι συνεργαζόταν με τους Ενετούς. Τότε συνελήφθη από αυτούς, υπέστη πολλά βασανιστήρια και επειδή δεν αρνήθηκε την πίστη του στον Χριστό, αποφάσισαν να τον σουβλίσουν ζωντανό. Όμως, με την επέμβαση και τα χρήματα των κατοίκων της πόλης μετριάσθηκε η ποινή του και ο Άγιος απεβίωσε μαρτυρικά με αποκεφαλισμό το 1684 μ.Χ..
31.
|
Υπατίου επισκόπου, Ακακίου επισκόπου και ομολογητού, Θεοφίλου μάρτυρος, αγίων 38 μαρτύρων, των εν Περσίδι 9 αγίων μαρτύρων, οσίων Βλασίου, Στεφάνου του θαυματουργού, Ιωνά αρχιεπισκόπου Ρωσίας και Ιννοκεντίου Βενιαμίνωφ του μεγάλου ιεραποστόλου Αλάσκας.
Ο Άγιος Υπάτιος καταγόταν από την Κιλικία της Μ. Ασίας, διετέλεσε επίσκοπος Γαγγρών στην Μ. Ασία και συμμετείχε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο (βλ. 28 Μαΐου). Αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί θαύματα, ενώ βοήθησε και θεράπευσε πολλούς ανθρώπους. Οι αιρετικοί ναυατιανοί, όμως, επειδή ενοχλούνταν από την δράση και την φήμη του, του έστησαν ενέδρα και αφού χτυπήθηκε ανελέητα από αυτούς, απεβίωσε μαρτυρικά κατά τον 4ο αι. μ.Χ.. Κατά την διάρκεια του ενταφιασμού του συνέβησαν πολλά θαύματα, με αποτέλεσμα να πιστεύσουν πολλοί στον Χριστό.
Ο Όσιος Ακάκιος ο ομολογητής ήταν επίσκοπος Μελιτηνής στην Αρμενία και συνελήφθη το 250 μ.Χ. κατά τον διωγμό του αυτοκράτορα Δεκίου, επειδή εδίδασκε την χριστιανική πίστη. Ομολόγησε την πίστη του στον έπαρχο Μαρκιανό, υπέστη πολλά βασανιστήρια, φυλακίσθηκε, αλλά αργότερα αφέθηκε ελεύθερος. Συνέχισε να διδάσκει τον θείο λόγο μέχρι το τέλος της ζωής του, οπότε και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Άγιος Θεόφιλος συνελήφθη στην Κρήτη λόγω της χριστιανικής του πίστης και απεβίωσε εκεί μαρτυρικά.
Για τους 38 Άγιους μάρτυρες βλ. 28 Μαρτίου, Άγιοι Μένανδρος και Σαβίνος.
Οι 9 Άγιοι ήταν Πέρσες και απεβίωσαν μαρτυρικά μαζί με τον επίσκοπο Άγιο Αβδαίο (ή Αυδά) (βλ. 5 Σεπτεμβρίου).
Ο Όσιος Βλάσιος καταγόταν από το Αμόριο της Μ. Ασίας, έζησε βίο ευσεβή και ενάρετο και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Στέφανος ο θαυματουργός έζησε βίο ευσεβή, αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί θαύματα και απεβίωσε ειρηνικά, ενώ σύμφωνα με μία εκδοχή υπάρχει η πιθανότητα να πρόκειται για τον Όσιο Στέφανο τον Σαββαΐτη (βλ. 28 Οκτωβρίου). Εορτάζει και στις 28 Δεκεμβρίου.
Ο Άγιος Ιωνάς ο θαυματουργός υπήρξε αρχιεπίσκοπος Ρωσίας από το 1375 έως το 1461 μ.Χ. και επονομάσθηκε εκεί για την δράση του ως ο «Ρώσος Μάρκος ο Ευγενικός» (π.β. 19 Ιανουαρίου, Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός). Αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί θαύματα και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Ιννοκέντιος Βενιαμίνωφ υπήρξε μητροπολίτης και μέγας ιεραπόστολος της Αλάσκας, έζησε βίο ευσεβή και απεβίωσε ειρηνικά.
