Α. Ο συγγραφέας του βιβλίου "Γένεσις" στην Παλαιά Διαθήκη φαίνεται ότι βλέπει ένα όραμα (σαν γρήγορο βίντεο, με θέα κοντά στην επιφάνεια της Γης) για την γένεση του κόσμου και την καταγράφει όπως το καταλαβαίνει ένας άνθρωπος της εποχής του.
Την 1η ημέρα αναφέρει ότι: "...και εγένετο φως": Εδώ έχουμε την Μεγάλη Έκρηξη, το γνωστό Bing Bang, κατά την 1η ημέρα (ή 1η "εποχή, περίοδο") της Δημιουργίας.
Την 2η ημέρα γίνεται ...ο ουράνιος θόλος και ο διαχωρισμός των υδάτων, δηλ. των εναέριων νεφών και των επίγειων θαλασσών.
Την 3η ημέρα εμφανίζονται ...τα φυτά. Η πρώτη έμβια μορφή ζωής.
Την 4η ημέρα εμφανίζονται ...ο ήλιος, η σελήνη και οι αστέρες: Μα, καλά, την 4η ημέρα; Όταν άνοιξαν τα πυκνά σύννεφα που περιέβαλλαν την Γη λόγω αερίων και κυρίως υδρατμών, ο συγγραφέας, που είναι στο όραμα κάπως επάνω από την επιφάνειά της, βλέπει ξαφνικά τα ουράνια σώματα (που προϋπήρχαν) να ξεπροβάλλουν για πρώτη φορά στον ουρανό της Γης. Τα αρχαιότατα φυτά, λοιπόν, της 3ης ημέρας άρχισαν να εμφανίζονται ήδη με την αραιότερη, αλλά ολική, νέφωση που επέτρεπε το φως να περάσει, αλλά δεν φαινόταν ακόμα ο ίδιος ο Ήλιος και τα άστρα!
Την 3η ημέρα εμφανίζονται ...τα φυτά, ..την 5η ημέρα τα ζώα και την 6η ημέρα ...ο άνθρωπος: Με την σειρά της τροφικής αλυσίδας επάνω στην Γη.
Β. Τελικά, την 6η ημέρα η Π.Δ. περιγράφει: α) τον πρώτο βιολογικό άνθρωπο επάνω στην Γη ή β) τον πρώτο αθάνατο άνθρωπο;
Φαίνεται πως από τον πρώτο βιολογικό άνθρωπο, που έχει εξελιχθεί σημαντικά επάνω στην Γη, προέρχεται στις αρχές της Νεολιθικής εποχής ο Αδάμ, αλλά του προστίθεται η ιδιότητα που τον καθιστά εν δυνάμει αθάνατο (και κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση του Θεού), και όχι φύσει αθάνατο. Σύμφωνα, ήδη, με τους εκκλησιαστικούς πατέρες, δεν έχει το φυσικό χάρισμα της αθανασίας, αλλά την δυνατότητα αθανασίας όσο επικοινωνεί καθημερινά μέσω προσευχής αλλά και συνομιλεί απευθείας με τον Θεό, Ο Χριστός, δηλαδή, θα ερχόταν ούτως ή άλλως στην Γη - ανεξάρτητα από το προπατορικό αμάρτημα - για να λάβει το ανθρώπινο σώμα και να του προσδώσει έτσι την αιώνια ζωή, αλλά χωρίς την ...σταυρική θυσία αυτή την φορά! Την δυνατότητα αυτή της αθανασίας ο Αδάμ και η Εύα την χάνουν μετά την παρακοή, οι άνθρωποι όμως έχουν αρχικά μακροημέρευση (ο Αδάμ έζησε 930 έτη, ο δε Μαθουσάλας 969 έτη, ενώ τα έτη αυτά όλο και μειώνονται στον κατάλογο της Π.Δ. με τους απογόνους του, και έτσι στην εποχή του Αβραάμ καταλήγουν γύρω στα 120 χρόνια).
Η Γένεση, λοιπόν, ασχολείται μόνον με τον πρόγονο του Αβραάμ, δηλ. με την γενεαλογία της φυλής του Αδάμ, και έπειτα μόνο με την γενεαλογία της φυλής του Αβραάμ, του απογόνου του (γιατί από αυτή θα προέλθει ο Χριστός μέσω της Παναγίας), φυλή που προκύπτει από την πρώτη, η οποία έχει όνως χάσει πλέον την αξία της.
Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο είναι και το εξής: Όταν ο Κάιν μετά τον φόνο του αδελφού του, του Άβελ, καταφεύγει στο απέναντι της Εδέμ μέρος, στην Ναίδ, μας λέει η Π.Δ. πως εκεί γνώρισε την γυναίκα του και προήλθαν οι απόγονοί του, η δική του φυλή, πως έφτιαξε μια πόλη κλπ. Από πού θα έβρισκε γυναίκα ο Κάιν; Από το σόι του Αδάμ; Όχι, βέβαια, αλλά από άλλη φυλή, γένος, των άλλων ανθρώπων, που προϋπήρχαν έξω από την κλειστή περιοχή του Παραδείσου (ο οποίος βρισκόταν μέσα στην ευρύτερη χώρα της Εδέμ). Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις Αγίων, ο Αδάμ και η Εύα αποκάλυψαν στους απογόνους τους μόνον προς το τέλος της ζωής τους το φοβερό μυστικό για την πρότερη ζωή τους στον Παράδεισο! Και η Εύα απέθανε 3 μόλις ημέρες μετά τον θάνατο του Αδάμ..
Παράδεισος σημαίνει στα περσικά "κλειστός κήπος" και φαίνεται πως βρισκόταν: α) στην περιοχή του Κουβέιτ, όπου οι εκβολές του Τίγρη και Ευφράτη συνενώνονταν με τα άλλα 2 ποτάμια (από τα συνολικά 4 που αναφέρει η Π.Δ. - για το ένα από την μεριά της Περσίας βρήκαν δορυφορικά την ξερή κοίτη του, ενώ το άλλο ερχόταν από την πλευρά της Αραβίας), και μάλλον όχι: β) σε περιοχή προς τις πηγές του Τίγρη και Ευφράτη (σύμφωνα με άλλη άποψη, όπου έχουν εντοπίσει εκεί αντίστοιχα τα άλλα 2 ποτάμια). Η περιοχή αυτή στις εκβολές άλλαξε με τις προσχώσεις των ποταμών, ώστε να μεταφερθεί η ακτή πολύ πιο νότια.
Εκεί βρέθηκε η πιο παλαιά πόλη της Σουμερίας, η Εριδού ή Εριντού, γύρω στο 5.400 π.Χ., ενώ ο Αδάμ ζούσε γύρω στο 5.500 π.Χ. (κάνοντας την προσθήκη των συνολικών ετών που πέρασαν μέχρι να γεννηθεί ο κάθε απόγονος του Αδάμ [πιθανόν ..όχι ο πρώτος, αλλά ο κατάλληλος (;) κάθε φορά για διαδοχή] στον κατάλογο που αναφέρει η Π.Δ. ως και την εποχή που ο Αβραάμ μετακινήθηκε από την γειτονική (της Εριντού) πόλη Ουρ προς την Χαναάν γύρω στο 2.090 π.Χ.).
Με βάση αυτό το έτος (και με ηλικία Αβραάμ γύρω στα 70), πηγαίνοντας προς τα πίσω, με την πρόσθεση των συνολικών ετών καταλήγουμε πως απαρχή για τον Αδάμ είναι περίπου το έτος 5.650 π.Χ.
Το 6.000 ή 5.500 π.Χ. είναι η αρχή της Νεολιθικής εποχής για την Ευρώπη (ενώ το 10.000 π.Χ. για την Ασία). Η αρχή της Παλαιολιθικής εποχής θεωρείται το έτος 2.500.000 π.Χ.
Γύρω στο 3.500 π.Χ. έγινε σύμφωνα με την γενεαλογία της Π.Δ. ο Κατακλυσμός (η ιστορία του υπάρχει σε όλες τις φυλές της Γης, όπως π.χ. στους αρχ. Έλληνες, ακόμα και στους Ινδιάνους της Παταγονίας), πολύ πιθανόν μέσα στην υποβρύχια παράκτια περιοχή του Ευξείνου Πόντου (και μόνον εκεί, αλλά θεωρήθηκε σαν παγκόσμιο γεγονός με βάση τις γνώσεις της εποχής και πριν εξαπλωθούν οι απόγονοί τους). Εκεί έχουν βρει οι Ρώσοι αρχαιολόγοι οικισμούς σε μεγάλο βάθος γύρω από τις ακτές του (μέχρι και 1000 μ.), και φαίνεται πως όταν τα νερά της Μεσογείου ξεχύθηκαν από τον Βόσπορο, σύμφωνα με τους γεωλόγους, ανέβασαν ξαφνικά την στάθμη του Ευξείνου Πόντου και κατέπνιξαν τους οικισμούς αυτούς.
Το όρος Αραράτ, εξάλλου, είναι ανατολικά του Ευξείνου Πόντου, ενώ και η κοιτίδα των ΙνδοΕυρωπαίων θεωρείται ότι είναι πιο βόρεια, στην στέππα πιο ανατολικά από την Κριμαία, δηλ. στην αρχαία Κολχίδα (εκεί όπου πήγαν οι Αργοναύτες για το χρυσόμαλλο δέρας!). Από εκεί φαίνεται ότι κατέβηκαν πιο νότια γύρω στο 2.500 π.Χ. οι πρωτο-Έλληνες:
α) μέσω Βαλκανίων πρώτα οι Δωριείς [η γνωστή κάθοδος των Δωριέων], οι οποίοι ανήκαν στον λεγόμενο Βαλκανικό κλάδο γλωσσών (Ελληνική, Αρμενική, Αλβανική, Φρυγική, ίσως και Θρακική γλώσσα) και
β) μέσω Ανατολικής Τουρκίας και Βοσπόρου έπειτα οι Ίωνες [ακολουθώντας τα παράλια ως την νότια Ελλάδα], οι οποίοι ανήκαν στον Ελληνο-Άριο κλάδο γλωσσών (Ελληνική, Φρυγική, Αρμενική, Ινδο-Ιρανική γλώσσα).
(σημαντική πηγή: Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας: https://oodegr.com/index.htm)
